MY GENERATION …

BEVOEGD & BEKWAAM. Kernbegrippen in de wet Big (Beroepsuitoefening individuele geneeskunst). Gekwalificeerd voor de toekomst, als onderdeel om dit geheel te gaan stroomlijnen, in die zin dat de individuele opleidingen (inservice) een wat breder spectrum zouden gaan behelzen. Kwalificatieniveaus deden hun entree, er werd met deelkwalificaties gewerkt en wat toen nog ‘Gekwalificeerd voor de toekomt’ heette is omgezet in Regionale Opleidings Centra, viel op dat moment onder Onderwijs en ik heb het idee dat op dat moment een deel van de toenmalige inhoud verloren is gegaan.

Er vond een uitbreiding plaats in de breedte en de verdieping verdween als zodanig. Helpenden, verzorgenden, verpleegkundigen van verschillend niveau moesten voldoen aan de criteria die door de samenstellers was opgesteld. Met de zuiverste bedoelingen en de navenante intenties.

Maar… het liep even anders. In die zin dat wanneer je een hele hoop verschillende insteken op een hoop gooit, je uiteindelijk niet helemaal weet wat daar de uitkomst van zal zijn. Ook ik mocht deel gaan nemen aan de voorbereidingsgroep. Namens de psychiatrie.Waarbij Ans Grotendorst een glansrol vervulde. Als ‘Leading Lady’ ‘wist zij uiteindelijk alle neuzen eenzelfde kant op te zetten. Tot het onzalige moment waarop Duin & Bosch besloot een andere koers te gaan varen, namelijk samengaan met Synopsis in Noordwijkerhout en het besluit werd genomen om die opleiding op de derde etage van een Technische School gestalte te gaan geven. In Haarlem en terwijl ASA als denominatieve instelling ons een worst wist voor te houden en er werd gevraagd of wij de Christelijke beginselen waren toegedaan, was het slechts een kwestie van tijd dat wij Duin & Bosch als zelfstandig opleidingsinstituut zouden gaan verlaten.

De overgang van het terrein naar die derde etage, deed mij niet alleen veel verdriet (na 88 seizoenen daar te hebben meegemaakt) maar ging ook nog eens vergezeld van het gegeven dat ik afscheid moest gaan nemen van een man die ik niet alleen als leerling heb mogen begeleiden, maar ook nog eens heb mogen begeleiden toen hij de tweede graads leraren opleiding deed.

Zijn naam: Gert Jan Lute. Gisteravond ging de telefoon. En ik dacht qua stem dat ik een ander aan de lijn had, tot hij zijn naam noemde. Bijkans een uur met hem gesproken, waarbij zijn levenspad na Duin & Bosch een totaal andere wending heeft genomen. En een afspraak gemaakt voor in de toekomst. Om nog eens samen over dat terrein te gaan wandelen. Een terrein met een verleden waarbij heel veel verdwenen is. En waar ik me nu druk loop te maken omtrent de uitholling van het beroep van B-verpleegkundige, zal de huidige generatie opgeleiden niet veel beter weten dan dat het is zoals het NU is.

En met het verdwijnen van de oude garde, gaat het verleden stelselmatig verloren…