Nido

Is de Cultuurkoepel wel wat?! Als je bedenkt dat het voorheen een kapel was waar liturgische diensten werden gehouden, dat de monniken verdwenen zijn en dat het Gesticht als zodanig die functie heeft ingeruild ja, wel degelijk! En dan te bedenken dat het de Kunsten zijn die daar worden vertoond, de kunstenaars zich opmaken om hun werken niet alleen tentoon te spreiden maar ook nog eens de bezoekers de gelegenheid geven om die werken aan te kopen, heeft het veel weg van een vorm van een braderie die onder de noemer van Kunstparade Heiloo op de kaart weet te zetten.

Hetgeen een aanleiding was om daar onze opwachting te gaan naken, Dat wil zeggen dat de DichtersKringAlkmaar ook het nodige te berde bracht. Waar wederom het grote publiek het liet afweten, waar het meer weg had van een thuiswedstrijd, hetgeen niet wegnam dat hetgeen naar voren werd gebracht voldoende was om de aanwezigen te trakteren op de woorden die zich voordeden. Aansprekend in zekere zin maar wat beklijft? Een vraag die zich in duister hult, een antwoord dat vergeefs een poging doet om ergens in een grijze massa te blijven hangen en waar tekstueel het nodige op af te dingen valt. Althans, zo ervaar ik het in de regel.

Delen en de hoop dat het zich vanzelf vermenigvuldigt, blijkt vaak een utopie te zijn. Rappen kan een antwoord zijn, maar ook daar valt het nodige op af te dingen. En toch kent het een doorgang, toch wordt in een aantal gevallen de zin erkent en nog veel vaker worden woorden en zinnen herkent en ergens in een ander brein vastgelegd. Maar, er is sprake van een keerzijde te weten het volgende:

‘Zij dronken een glas, zij deden een plas en alles veranderde simpelweg door de tijd die verstreek.’ ‘Met eeuwigheid als normgegeven, duurt een moment een … mensenleven.’

En daar wil ik het voor vandaag bij laten! Hoewel, Nina maakt een Nido een variant op die ontegenzeggelijke DoDo…