Niet langer meer gijzelen!

Het is veelal een kwestie van voortijdig ‘lekken’ opdat de dreun die wordt uitgedeeld wat minder hard aankomt. Ook daar zijn de afgelopen tijd legio voorbeelden van gepasseerd. Maar dat het elastiek van het gezicht van Rutte ook de nodige schade heeft opgelopen, ook een elastiek kent nu eenmaal een moment waarop het gaat knappen. En wat mij betreft heeft de houdgreep die ons ook de laatste tijd in de mangel heeft gehouden, met voeten en handen overtreden.

Niet dat ik opeens een vorm van ‘burgerlijke ongehoorzaamheid’ probeer te entameren, maar meer het gevoel van wederom niet in de gelegenheid worden gesteld om met alle regels die nog gangbaar zijn de grenzen op te rekken, waar de grenzen naar het buitenland zich als een goede buur opstellen. Welkom word je daar geheten en hier word je met een schuin oog weggekeken. Neen, het valt bijkans niet meer te verkopen en waar de cijfers bepalend zijn voor de maatregelen, maakt datzelfde Nederland zich weer op om de volgende tijding van het nieuwe kabinet te gaan vernemen. Wanneer echter de poppetjes een poging doen om te gaan dansen, het nog steeds adviesorganen zijn die aan de touwtjes trekken hoef ik niet veel meer te doen dan mijn gram ook voor vandaag morgen maar weer eens uit te braken.

Want dat gevoel in mijn onderbuik laat zich niet langer meer gijzelen.