NiNa II

Als stel bijna praktisch is, wordt het toch een misser. Zo eenvoudig kun je het stellen wanneer er vooronderstellingen worden gelanceerd, waarbij de afloop tot op 99,9 % van die afloop was overtuigd. Het gaat maar om 0,1 % dat de negatieve doorslag geeft. En dat is niet altijd even prettig. De stille hoop die er nog was is dan verdwenen.

De overtuiging en het duidelijke ‘ja, ik stop’ is dan voor een aantal als een koude douche… En daarom heb ik me voorgenomen om juist de stap die zij dit keer genomen heeft, integraal naar voren te brengen. NiNa neemt afscheid. En dat doet zij op haar eigen bescheiden wijze. Het feit dat zij heel wijs is, is haar besluit een wijze.
En de titel van haar laatste gedicht in het bijna volledig bijzijn van de leden, luidt als volgt:

ALLES IS PROCES.
blijf altijd kijken keuren kleuren / omarm daarbij wat kostbaar is / laat los wat niet meer matcht //
het vraagt wel moed om / een zuiver nee te laten horen / ik koos zo nu en dan / voor veilig blijven hangen / in zo’n wazig wollig ja //
wie kent ze niet / de oude stoffige patronen / die, ongezien ontstaan / onwikbaar lijken ingesleten //
blijf daarom kijken / kleuren / keuren //
en vind je alleen een warrig ja / laat dan wat ingesleten raakte /

gewoon met een milde glimlach gaan //

nina barhorst december 2019