Nog maar weer… een intermezzo!

Hij sprak er niet vaak over en hield zich stomweg van den domme. Het was dan ook niet aan hem besteed om een dispuut aan te gaan omtrent een kleur. Want kleuren en mogelijke schakeringen waren eenvoudigweg niet voor hem weggelegd. Hij hield het heel beperkt: zwart. En voor andere kleuren hoefde je hem niet wakker te maken, hooguit wanneer dit zijn kleur betrof. En het meest opvallende was: hij kwam er altijd mee weg.
Niet dat hij zich iets aan de ander gelegen liet liggen, hooguit wanneer hem een drankje werd aangeboden.

En ook dan kwam zijn favoriete kleur weer naar voren: dropwater. Weliswaar in de meest simpele vorm: Dark Mark Dropdrank en voor een feestelijk effect werd daar wat Sambuca aan toegevoegd. Van Absint had hij geen kaas gegeten, het feit dat Vincent dat ooit als een van zijn favorieten had bestempeld, ook daar had hij geen boodschap aan. Een shotje was voor hem voldoende en het zwart van de drank kleurde het beste bij zijn outfit.
Hij liet zich graag voorstaan dat nu eenmaal ieder mens recht had op een gebrek, dan wel dat zijn eigen aardig heden vlekkeloos bij hem paste. Want ook dat was bijzonder aangenaam: zwart gaf niet de kans om met vlekken rond te lopen. En vanaf top (zwart geverfd haar in zijn geval) tot zwartgekleurde teennagels, alles aan hem was pico bello.

Dat was dan ook het enige waar hij zich op voor liet staan. Dat menig bezoeker dan wel toeschouwer van zijn werken zijn schilderijen met wat afkeur moeilijk kon bekoren, ook dat had van oorsprong zijn beslag gekregen in zijn jeugd. De dalen die hij achter zich had gelaten en het licht dat hij het liefst in de schemering zag, ook dat had invloed op zijn levensstijl.
In veler ogen was hij niemand, een iemand die zich richtte op het duister van een graf. Hij dwaalde niet in donkere tunnels, waar slechts een vaag licht van een riooldeksel enig soelaas bood. Het liefst verkeerde hij op asfalt en ook een zebrapad bracht een lichte verwarring in zijn brein. Hij maalde niet, hij taalde niet en waar drop hem een uitkomst bood, ook daar raakte hij op zeker moment aan verslaafd. En hoe het precies met zijn ziel zat? Ook daar wist hij een antwoord op te geven, hoewel waarschijnlijk grijs, hield hij ook die ziel op zwart.

Daar viel wat hem betreft prima mee te leven!