NOODKREET!
ER MOET MIJ IETS VAN HET HART! Wat menigeen misschien vergeten is, is het feit dat Marlies lijdt aan de Ziekte van Lyme. Een ziekte die zich niet laat behandelen, een ziekte waar geen kruid tegenop gewassen is en slopend is voor haar geest en lichaam. ZIJ HEEFT GEREGELD RUST NODIG, omdat die ziekte al haar energie wegvreet. En dan te bedenken dat het nog een jonge meid en partner en moeder is. Eigenlijk heeft menigeen geen idee hoe slopend deze ziekte is en als je haar dan op een foto ziet, zal zij altijd STRALEN.
Dat is de verpakking terwijl ook ik geen idee heb omtrent de inhoud van haar lichaam en geest. Rusten moet zij op haar leeftijd, slapen als zij dit kan en gezond blijven door verantwoord te eten, haar supplementen te gebruiken en daardoor een beperkte kracht proberen op te bouwen. Natuurlijk is de raad die zij van alle kanten aangeboden krijgt goed bedoeld, maar… 1200 kilometer is voor een aantal mensen op een dag makkelijk te halen, maar NIET VOOR HEN!
Zij dienen plannen te gaan maken op welke wijze zij de terugreis kunnen gaan aanvangen, en hebben rekening te houden met het feit dat MARLIES haar rust broodnodige heeft. Want wat schiet zij op als ze hier als een lappenpop dagen, dan wel weken op de bank gaat hangen en alles rondom haar gebeurt en zij nauwelijks in staat is om haar eten met een vork naar binnen te werken.
Dient zij dan, net als LIVA, gevoe(r)d te worden door een ander…?! Dat komt haar zelfvertrouwen absoluut NIET TEN GOEDE. Er is een moment geweest waarop zij haar toekomstbeeld aan mij heeft geschetst en ik kan eerlijk zeggen dat dit beeld mij geschokt heeft. Neen, ik hoef haar nog lang niet kwijt! Maar zij heeft wel met mij gedeeld wat zij verstaat onder kwaliteit van leven. En daar heb ik momenteel alle vertrouwen in.
Dus vrienden, bekenden, familie en anderen, laat hen in hun waarde, laat hen zijn die zij zijn en laat in deze de beslissingen aan hen over.
Alle goedbedoelde RAAD TEN SPIJT!
Indrukwekkend en mooi geschreven, medebroeder …