Stukkie …

Dit is een compleet waanzinnige tijd vol van stompzinnige tegenstrijdigheid. Waar laat ik mijn frustratie en op wie kan ik die bot gaan vieren? Hooguit op dit moment op mezelf en ik taal er dan ook niet naar om dit op anderen bot te gaan vieren. Gelukkig is dit medium wel in staat om mijn lasten op zich te nemen, vandaar dat ik gisteren die noodkreet naar voren heb gebracht.

Er blijken nog steeds achterzijden van de medaille te bestaan, dan wel dat de achterkant van het gelijk ooit door Marcel van Dam op de beeldbuis werd gepresenteerd. Dat waren nog eens ‘andere tijden’ en waar de nostalgie naar het verleden tegenwoordig hoogtij viert, Swiebertje in een glansrol en Bromsnor als de goedaardige veldwachter, Malle Pietje als de scharrelaar als voorloper van de huidige kringloopwinkels, Aart Staartjes die zijn ongeluk niet heeft overleefd, kan ik niet veel meer doen dan vandaag maar weer eens de blik op buiten te richten, de foto’s van Ellen spreken als het ware voor zich en laat ik het hier maar bij houden.

Te weten dat mijn stukkie op mijn weblog Marlies tot tranen heeft beroerd…