Normaliteit e.a. afwijkingen…

Is het de rede die de mens tot onwrikbaar handelen drijft?! Of is het toch de emotie die er met de normen vandoor gaat? Ergens zal de waarheid in deze wel schuil gaan, anders wordt het wanneer de norm normaal zich in een definitie laat vangen. De rede van de een kan immers haaks staan op de emotie van de ander, waardoor de balans ver te zoeken is.

De normale mens wordt steeds verder ontleed tot aan het huidige handboek voor psychiatrische aandoeningen, de DSM – 5 – waarin ook het “conduct disorder” is opgenomen, een normoverschrijdende gedragsstoornis die zich kenmerkt door ‘gedrag dat de rechten van anderen schendt of belangrijke maatschappelijke normen overschrijdt.’

Uit angst voor de waanzin en het irrationele lijken we steeds meer gedrag weg te zetten als abnormaal en gestoord. Zodra het irrationele een naam heeft is het op een bepaalde manier weer heel gewoon. Zelfs kinderen gebruiken het begrip ADHD om het gedrag van hun klasgenootjes en medestudenten te kunnen plaatsen…
Het boek is getiteld OVER NORMALITEIT EN ANDERE AFWIJKINGEN van de hand van Paul Verhaeghe. Waarbij hij een aantal vragen tegen het licht houdt, onder andere de vraag: ‘kunnen we ons nog normaal wanen zonder diagnose?’

Een intrigerend boek waarbij de uitgever prometheus de kans heeft geboden om dit fenomeen tegen het Nieuw Licht te houden. Ik ben er net in begonnen en waar anderen mogelijk belangstelling voor dit boek hebben: ISBN 978 90 446 43220
Genoegen gewenst in deze!