Vruchtbaar heid

Het blijft altijd spannend: hoe zal de volgende opdracht van het fotocafe eruit komen te zien?! Maar met de wetenschap dat Sophie haar bezigheden zorgvuldig voorbereidt, is er hooguit sprake van de verrassingen die zij op een avond als gisteren naar voren brengt. Een doos, een krat, een lamp of wat, spiegelend plexiglas en figuurtjes, doorzichtig folie uit de tijd van de overheadprojector en wij gingen frobelen, knutselen en de sfeer van de kleuterklas deed zich weer voor. Waardoor het fenomeen van hoe ouder hoe jeugdiger zich in zekere zin wederom voordeed.

Of zou het toch dat verborgen kind in die oudere zijn dat ervoor zorgt dat kindsheid op oudere leeftijd alsnog tot bloei kan gaan komen. Ik wil niet beweren dat het geheel wat seniel aandeed, maar toch…
Zo’n avond vliegt en vloog voorbij en het mag een wonder heten dat de klok van 10 reeds lang gepasseerd was. En wat de resultaten zullen zijn, een kwestie van afwachten. Dat het landschap bij een volgende sessie een rol gaat spelen, ook dat zal aan de deelnemer over gelaten worden. Dat ziek en zeer een vast onderdeel schijnen uit te maken vanwege de gemiddelde leeftijd van de mannelijke deelnemers, ook dat is dit keer het vermelden waard.

Een vruchtbare avond waarbij ik de vruchtbaarheid sterk in twijfel trek, maar alsdan alsnog heel hartelijk dank voor de wijze waarop Sophie in staat is om deze senioren weer op een bijkans vergeten jeugdigheid heeft kunnen wijzen!