Nou ja…

Omdat er altijd wel weer van die dingen zijn die mij kunnen bekoren. Geen idee waar dit bericht vandaag over gaat, maar wanneer de blaadjes besluiten om de takken te verlaten, de daken wit zijn uitgeslagen en er van alles op de wereld plaats vindt, kan het niet anders dan dat dit bericht wederom het karakter krijgt van ‘nergens op te slaan.’ Dat is ook weleens lekker, wanneer je bedenkt dat mijn zussie gisteravond haar verjaardag vierde, waarbij de hapjes en de drankjes in overvloed aanwezig waren en haar gehakte balletjes zienderogen van de schaal zijn verdwenen. Laat staan dat de haring de vochtige kelen wist te bereiken, dat het niet alleen rumoerig maar in grote mate gezellig was en dat ik na tien jaar een meer dan genoeglijke avond met Roelie heb doorgebracht. Waarbij het precies ook 10 jaar gelden was dat ik uitgleed tijdens een wandeling rond die plas in de buurt van de camping waar wij toen stonden. Zes weken rond hobbelen met een bed in de kamer, een rollator en het ongemak wat ik had wanneer ik van het ‘gemak’ gebruik diende te maken.

Maar… er is sprake van een aanmerkelijke verbetering, ga stapvoets vooruit en wanneer de zaken zich houden als op dit moment, kan het zijn dat… Ik wederom op de zaken vooruit loop. Mijn woordje gedaan, applaus in ontvangst genomen vergezeld van de nodige complimenten en mijn zussie in het zonnetje gezet. Omdat zij dit in mijn ogen weleens verdiend. Vanmiddag naar een toneelvoorstelling, waarbij het Scagontheater dienst gaat doen voor een stuk getiteld Annie M.G., een stuk dat gebaseerd is op een verzoek van wijlen Koningin Juliana. Terwijl ik niet zo oranje gezind ben, maar dat hoeft niet te betekenen dat toneel altijd weer zorgt voor de nodige hilariteit dan wel ogen kan gaan openen die in de regel veelal gesloten blijven, aar dat geeft geen pas zeker niet wanneer je weet dat het de d@gh@p is die daar garant voor gaat staan.

Ben benieuwd naar hoe deze dag zal gaan verlopen…
Weer eens wat anders dan het bericht van gisteren!