ontZORGEN!

Van gekkigheid niet weten wat je doen moet?! Daar heb ik eerlijk gezegd, weinig moeite mee. Gewoon niets! De meeste gekkigheid doet zich in mijn kop voor, waarbij zinloosheid en dromen geregeld met elkaar in conclaaf gaan. Waarbij de meest bizarre beelden de revue passeren, waarbij geluid achterwege blijft en de ongenaakbaarheid van alles een belangrijke rol in speelt. Kunst in gebiedende wijs en op het moment dat het echt begint door te dringen, word ik al slapende wederom wakker. Hetgeen ik dan maar weer als een geluk aan de dag dien te gaan prijzen.

Voor hetzelfde geld is het sluiten der ogen de overgang naar het voor altijd gesloten zijn. Je hebt het niet altijd zelf voor het zeggen! Dat neemt niet weg dat ik over het geheel genomen mijn dagen goed weet te vullen. Door te gaan balansen en door elders mijn licht op te steken in de beperktheid van mijn interesses. Boeken en treintjes met een voorkeur voor circus aangelegenheden. Hetgeen toch wel weer tot de nodige aanvullingen heeft heeft gezorgd. Wat te denken van circus Knie, Krone in allerlei vormen en maten en dan ook nog wat suikerbieten in bepaalde wagons. Het kan als gezegd, tot een bepaalde gekkigheid leiden.

En dat dit leiden niet tot lijden leidt, dat kent hooguit wat gevolgen voor de erfgenamen die uiteindelijk met mijn hebzucht op een ander moment worden geconfronteerd. Maar wie dan nog leeft, daar hoef ik me geen zorgen om te maken!