Opnieuw verrassend!

Toch verblijven hier revalidanten die mij weten te verrassen. En dan doel ik op een heer die als achtergrond heeft docent orthopedagogiek en onderwijs gaf op een universiteit. Niet zomaar een Universiteit maar die van Amsterdam, en door het feit dat hij niet links genoeg was, maar een overtuigd Katholiek die na Maagdenhuisrellen alsnog de laan werd uitgestuurd. De tijd van de protesten, mensen die een verandering naar voren wilden brengen en waarbij geweld niet werd geschuwd. 1969 waarbij inspraak naar voren kwam en een bezetting een voorbeeld gaf van de veranderingen die zich in de maatschappij van toen voorkwamen. Een man ook die uit een nest van 13 kinderen kwam een deel van zijn opleiding aan het Rolduc college had gevolgd en die verliefd werd op een vrouw die niet veel meer onderwijs had genoten dan de lagere school. Door zijn collega’s niet serieus werd genomen en ook niet door de vrouwen van hen omdat zijn vrouw niet een academische graad had behaald. Maar ook iemand die studenten erop wees niet verder met hun opleiding te gaan, omdat een aantal voorgangers het leven zelf hadden stopgezet. Een gesprek dat zich voordeed in de ruimte die wij getwee deelden, daar de dames die ook hier tijdelijk verblijven, naar hun kamers vertrokken waren. Die zich vermaken met het luidruchtig geluid van die platte beeldbuis en niet in staat zijn om zich te vervoegen bij een winkel als Beter Horen, Schoonenberg dan wel Specsavers, waar ook Hans Anders een graantje van weet mee te pikken. Hoewel het mijn bedoeling was om voor vandaag mijn huidig heden in de vorm van een verleden kijk naar voren te brengen, vind ik dit gebeuren van zo’n wezenlijk belang dat ik daar toch deze woorden aan wijd.

Niet in de laatste plaats omdat dit gesprek mij verraste, maar ook door het feit dat de betrokken heer zich niet altijd duidelijk verstaanbaar weet te maken. Parkinson treft de man aan zijn zijde, een naam waar je bepaald niet blij van wordt…

Genoeg echter voor vandaag, de voorbereidingen voor maandag treffen een aanvang, nog een paar nachten in dit vermaledijde bed en dan… wacht een ander bed elders op mijn komst.