Opzien baren
Opzienbarend. Opzien baren. Dat staat in schril contrast met zaken die zorgen baren. Om over barensnood maar te zwijgen. Wat beweegt mij om met dit woord aan de loop te gaan” Is het indirect het gegeven dat onze oudste dochter straks een kind zal gaan baren” Het is nu eenmaal niet gebruikelijk dat een ouder die tot grootouder zal worden verheven, niet van de gelegenheid gebruik kan gaan maken om die jonge boreling te gaan aanschouwen. Hetgeen niet alleen verdriet maar ook de nodige pijn oplevert. En het moet gezegd, ik had het mij ietwat anders voorgesteld, maar dien mij bij deze situatie neer te leggen. Dat zal waarschijnlijk ook de reden zijn waardoor ik deze letters aan dit medium toevertrouw. Ik schijf het van mij af, nadat ik in Vrij heb gelezen hoe andere mensen met hun moeders zijn omgegaan. Hoe anders is dit in de regel voor vaders, zij die vanaf het moment van conceptie in een totaal andere rol terecht gaan komen. Waar de aanstaande moeder het kind onder het hart draagt, zal de aanstaande vader niet veel eerder met het gevolg van hun samenzijn worden geconfronteerd dan het moment waarop die baby in zijn armen komt te liggen. Hooguit de navelstreng mag doorknippen en het verder in de eerste tijd aan de moeder over te geven. Met borstvoeding, de eerste keer de fles zal gaan geven en de luiers verwisselen, het badje dat wacht en de Berg die het kind langdurig in de haartjes met zich mee zal gaan dragen. Om maar eens wat beelden uit het verleden naar voren te brengen. En wanneer ik heel eerlijk ben, bespeur ik bij mezelf een zekere afstand, een gevoel dat niet nader uit te leggen valt, als een vorm van bescherming voor mezelf waar ik niet om heb gevraagd. En ik dien dit met het nodige respect in acht te nemen. Hetgeen ik dan maar doe, al was het alleen maar om de ‘goede vrede’ te bewaren. Had het dan niet anders gekund, niet anders kunnen zijn dan dat het nu is” Waarschijnlijk niet, gezien het feit dat er ook nog andere zaken een rol zijn gaan spelen. Wezenlijk voor de een, onwezenlijk voor de ander. En dat zal vandaag de reden zijn dat ik met dat woord aan de haal ga: opzien baren met de hoop dat dit misschien wel anders wordt wanneer de boreling zijn longen zal gaan testen om de ‘primal scream’ de wereld in te zenden. Maar ook dat… blijft een kwestie van afwachten!