ORGAniseren

Wat geeft het wanneer een ander je vergeet. Of vergeeft desnoods, wanneer je toegeeft dat je een fout hebt gemaakt. Dat zal in het Europese Parlement waarschijnlijk niet zo snel gebeuren, zeker niet wanneer er miljarden over de (toon)banken gaan, leningen in giften worden omgezet en landen waarbij het BBP geen rol meer speelt, alsnog op de centen kunnen gaan rekenen. Rekenwonders zijn het die economen, maar het echte rekenwerk vindt plaats in de portemonnee van de gemiddelde burger. Gemiddeld en niet bemiddeld. Het omdraaien van een cent kan al het verschil gaan maken en het feit dat de centen uit de Nederlandse portemonnee verdwenen zijn, neen met twee naar benee en bij drie omhoog. Afrondingen die je gewoon worden voorgeschoteld en het feit dat toiletbezoek een euro kost, zorgt ervoor dat menigeen de neiging heeft om dan maar eens lekker wild te gaan plassen.

Een kick en tegelijkertijd een besparing en wanneer adrenaline ervoor zorgt dat je bloeddruk ietwat wordt verhoogd, loop je de kans om alsnog bij een hulpverlener terecht te gaan komen. Maar ook de huisarts van tegenwoordig kent slechts telefonische afspraken en wanneer er meer dan zoveel klanten in de wachtkamer wachten, loop je het risico dat je alsnog nog wordt besmet. Wordt er nog wel voor de zorg geapplaudiseerd of wordt het beroep weer als roeping aan zijn lot overgelaten?! Kan er nu nog wel sprake zijn van die 5 %, of is dat gezien de huidige economische omstandigheden ‘not done?’

Komt de veronderstelde recessie met nog lagere cijfers naar voren, dan dat rekenkundigen gaan voorspellen. Is solidariteit een eigenaardigheid?! Of stomweg een individuele eigenheid?! Neen, niet op vakantie, investeren in bedrijven die dreigen om te vallen. Een pot die de ketel verwijt en het zwart als roet voor komende roetveegpieten in een potje terechtkomt?! Een rare tijd en de omstandigheden laten dalende cijfers zien, terwijl de mensen op een IC er alles aan gelegen is om het dodencijfer niet hoger op te laten lopen. Onderwijl blijft de zon maar schijnen, lopen we de kans op een droogterecord, blijft KLM de gemoederen nog steeds bezig houden, doet TaTa er alles aan om werkgelegenheid in Nederland te behouden, proberen Amerika en China elkaar de tent uit te vechten en maakt India zich op om er als een hond met het been vandoor te gaan.

Dat is mijn enigszins gekleurde beeld dat ik heb omtrent mijn beperkte kijk op de toestand in de wereld. Geen idee waar Meester GBJ ligt te rusten, zijn kijk op mijn kleuring kan nog wel zeker bijgeschaafd worden. Maar ook dat heeft veel weg van een persoon die op zijn manier met deze toestand moet zien te ‘dealen’, en de wetenschap dat ook dealers van producten niet veel meer zijn dan handlangers van een veel grotere organisatie…