Rafelrandjes

Wanneer je spreekt over rafelranden, worden daar niet alleen rafels aan een broek mee bedoeld. Wat te denken aan de uiteinden van de stad, waar onkruid welig tiert en de bermen bezaaid zijn met overtollig huisraad, gebruikte condooms, blik en glas wat eigenlijk in een grijze bak thuis hoort, een verlaten mondkapje en alles wat de onverlaat aan de natuur heeft nagelaten. Een nalatenschap waar je niet op zit te wachten en wanneer er dan weer andere rafelranden opduiken, dan zou het zomaar kunnen zijn dat ik teruggrijp op mijn verleden.

Terug ga naar Duin & Bosch waar ik een lesgroep bezig houd met Maatschappelijke Gezondheids Zorg. MGZ voor de goed verstaander en niet te verstaan voor de buitenstaander. Hoe de les loopt geen enkel idee maar ik breng naar voren dat het werken in de B niet voor iedereen is weggelegd, dat de beloning daar wat schraal tegenover staat en de B-verpleegkundige (op dat moment is er nog sprake van een Provinciaal Ziekenhuis waardoor de werknemers trendvolgers zijn en op een lagere schaal worden uitbetaald) nog met minder geld dient rond te komen dan dat een agent in opleiding verdient. Een discussie ontstaat, de gemoederen raken verhit en mijn voorstel om af te koelen door een wandeling te maken over het 88 hectare grote terrein, valt gelukkig dit keer in goede aarde, maar…

een aantal dagen later verschijnt er een kleine advertentie in de Volkskrant waarin Gaby Breuer en Jaap Koning melding maken dat het beschamend is wat verpleegkundigen, niet alleen tijdens hun opleiding maar eenmaal gediplomeerd toch wel voor een schamel salaris hun werkzaamheden verrichten.
Het beROEP staat nog steeds garant voor iets wat ooit als ROEPing werd omschreven en wanneer er dan PING ter sprake komt, is niet alleen de lont in het kruitvat terecht gekomen, maar is de lucifer ontstoken en is het slechts een kwestie van afwachten tot…
DE WITTE WOEDE ontvlamt niet alleen, Verpleegkundigen en Verzorgenden in Opstand en de VViO is daadwerkelijk een feit.

Wat NU ’91 is, kent een begin en waar de beroepsorganisatie nu als een eenheid functioneert door zich te richten op het behartigen van de beroepsinhoudelijke en arbeidsvoorwaardelijke belangen van verpleegkundigen en verzorgenden, waar sprake is van een Bonus doordat zij in de frontlinie terecht zijn gekomen en waar de tweede golf een feit is, Kamerleden als hazen het andere pad kiezen en van die 5 % nog steeds geen sprake is, ludieke acties uit den boze zijn en er sprake is van een verharding…

rafelrandjes die in de loop der tijd nog steeds niet hersteld zijn, de varkenscyclus zich herhaalt en er halverwege de maand nog wat dagen niet te vullen zijn…