SCHUILEN (deel 2)
Kan er vandaag weer een vervolg aan gaan breien. Niet dat ik in een voorspelbare valkuil val, daar zijn valkuilen immers voor bedoeld, maar meer omdat ik weer een zodanige slinger aan mijn schriftelijke cursus schrijvers aan de rekstok naar voren weet te brengen, dat ik ook van mijn eigen oefeningen versteld sta. Een beeld van een verwoesting van een bibliotheek waar een drietal personen zeer flegmatisch dan wel stoicijns zich met boeken bezig houden, terwijl de wereld om hen heen in brand staat. Dat is het beeld wat ik schets en daar heb ik mijn gedachten op los gelaten…
SCHUILEN
Hier volgen eerst zes bijzonder berichten: – Peter heeft zijn been gebroken – De kaas is nog niet ontvangen – Rudolf heeft platvoeten – De zon breekt door – Er is geen zout meer voorradig – De aap is ontsnapt –
Ik heb geen idee wat ik met deze berichten moet aanvangen, heb ze ontleend uit het boek De Bezetting deel 5. Maar ze intrigeren me niet alleen door de tijd van toen, maar ook door het huidige tijdsbestek. Van Oorlog naar Vrede en dat al ruim 75 jaar. Toen was er sprake van een luchtalarm, nu is er sprake van een keer in de maand het loeien van sirenes. Niet om de mens te waarschuwen voor naderend onheil, hoewel er van onheil wel degelijk sprake is. De onzichtbare vijand welke meedogenloos toeslaat, dat deuren gesloten houdt en dat gezichten achter maskers laat schuilen. Waarbij het Openbaar Vervoer zo min mogelijk plaats mag vinden en de stations doen denken aan een spoorwegstaking welke zich in dat verleden voordeed. Nepnieuws een nieuwe standaard lijkt te zijn, waardoor die bijzondere berichten een duister kantje kent. Bibliotheken gesloten en boeken waar Zwarte Piet in voorkomt, niet meer uitgeleend worden.
Neen, geen hongerherfst, maar de honger naar kunst en cultuur is evident. Ook die toegang wordt mij onthouden en met mij die vele anderen. Het zijn dan ook zachte, geruisloze bommen en granaten die voor deze oorverdovende stilte zorg dragen. Waar menigeen het geweeklaag voor lief neemt en hoopt op andere tijden. Andere tijden onder andere omstandigheden.
Wanneer Sinterklaas van paard verwisseld, Amerigo zijn oude dag viert in een paardenbejaardenhuis en OzO (Oranje zal Overwinnen) snel zijn opwachting maakt.Niet alleen de geschiedenis herhaalt zich, maar ook de mens maakt zich op om deel uit te gaan maken van andere tijden.
En schuilt voor een belangrijk deel onder zijn eigen dak.
Woorden en zinnen kunnen zomaar een nieuwe realiteit scheppen.
‘Missen’ omvat niet meer dan een tijdelijke onderbreking van iets of iemand waar je aan gewend of waar je aan gehecht was.
‘Missen’ als een voortdurend uitgesteld definitief.
Ook de grootsheid van het definitieve ‘nooit meer’ staat voortdurend ter discussie. Door ‘nooit meer’ op een kier te houden blijven er hoopvolle alternatieven.