Spontaan

‘Spontaan breekt zij in, omdat zij iedere keer er opnieuw uitbreekt!’ Een openingszin die ergens op slaat en wanneer zij haar binnenplaats in een buitenplaats verandert, sta ik versteld van het toverwerk dat daar ergens verderop wordt verricht. Haar naam doet er niet toe wanneer ik slechts volsta met een tweetal letters: ll. Dat kan ook veel groter, dan staat er LL. Zonder er de achter te koppelen, want dan wordt het hooguit LLde, en dat fenomeen doet zich de laatste tijd zeer geregeld voor. Gisteren van Dag van de Verpleging en vandaag is het gewoon woensdag de dertiende.

Zo gewoon dat de dagelijkse beslommeringen een eigen tijdpad kennen, waar waakzaamheid nog steeds geboden wordt en het leven in een hand(gel)omdraai spontaan kan gaan veranderen, zo gewoon begint het abnormale al gewoon te worden. Ab Normaal wordt gewoon Nor Maal, hetgeen voldoende is om regels te gaan overtreden en de grenzen wat meer op te gaan rekken. Koffie drinken op afstand wordt gewoon, eten wordt gewoon afgehaald, drinken doet door de alcohol het buikvet groter groeien en waar een calorie of wat wordt omgezet in kilo’s, zal de bikini plompverloren in de kast blijven liggen.

En over het Volk wordt stilzwijgend gesproken, terwijl het VOLK juist bezig was met een laatste voorstelling, waarbij de eerste rij op voorhand een tweetal bezette plaatsen had gekend. Gerda en ik en even verderop Ellen en waarschijnlijk haar vader. Voorbij, voorbij die tijd dat alles zo voorspelbaar was en alles anders voorbij glijd. Of liever gezegd gleed. Een geleide politiek, een geleide economie, een geleide inspraak, een geleide samenspraak, een geleide regel en wat nog meer geleid kan worden… Afstanden bijvoorbeeld en waar de afstand wordt overschreden… wacht een boet van niet misselijke hoeveelheden Euro’s. Waardoor de BOA goed kan slapen, de Handhaver uitgewaarschuwd is en de moedeloosheid zich van menigeen meester maakt.

Ook dat gaat op geleide van… niet spontaan maar meer weloverwogen!