Spoorslags.

Niet direct een openbaring, maar dan nog een beeld dat er weer eens niet om liegt. Hoe hij het iedere keer weer voor elkaar krijgt is voor mij een raadsel, maar hij weet mij keer op keer te verrassen. Nu weet ik wel dat een vorm van bewust zijn een rol in dit geheel speelt, en dat je soms een dag moet wachten voor dit beeld tot mij doordringt, dat neemt niet weg dat mijn vraag van gisteren vandaag is beantwoord.

Hoe of wat, waarom hij zo met zijn toestel en allerlei andere mogelijkheden aan het experimenteren blijft, hoe hij het een in het ander laat overlopen en dan aan de hand van zijn bevindingen in staat is om wederom een bescheiden werkje (van een meesterwerkje kan immers geen sprake zijn, hoewel…) hij blijft mij in deze als eerder gezegd, verrassen. Prikkels zijn het in zekere zin waarin pixels ook een rol blijken te spelen. Het houdt de gemoederen bezig en wanneer ik het het heb over gemoederen, komt ook het woord gemoed in mij op. Verrassend en waar ik het gisteren had over mogelijke geheimen, wordt de deur vandaag geopend.

Het heeft iets weg van een Sesam, open u en zowaar Ali en zijn bende zorgt ervoor dat zij spoorslags zijn verdwenen!