SPROOKJESwonderLAND 2

Dinsdag in Sprookjeswonderland, woensdag een beetje met de auto lopen klooien en twee nachten geleden dat wij in Enkhuizen zijn geweest. Zowaar een feest, waarbij ik een enkele fee heb gezien maar de fee die alle harten stal was eenvoudigweg Liva die van al die attracties het meest genoot.

Of dat nu de kinderboerderij betrof, het paard dat simpele rondjes draait of dat andere paard waar ze met mama mee op gezadeld was, oma aan de ene hand en opa aan de andere, het kon niet op en wanneer het weer dan ook nog eens goed meespeelt, is niet alleen dat kinderhart heel snel gevuld, maar ook die andere harten die vanzelf mee gaan doen. En wanneer ik dan de beelden terug zie, het vertederende van haar lach, de ontwikkeling die zich momenteel bij haar voordoet, geen enkel woord maar kleine zinnetjes en de vertaling die Marlies dan geeft, en wanneer wij langs de flat van Opa Ben en Oma Thea rijden, een wijsneus in de dop die duidelijk kan maken wat ze wel dan wel niet wil.

Een ja is een duidelijk ja en wanneer het nee is blijft ze bij haar standpunt. Een dametje in de dop en waar haar broer niet altijd getuige van is, is het Indy die zij geregeld met naam en toenaam noemt. Leven dat mijn hart verwarmt, terwijl mijn handen veelal koud aanvoelen. Een kwestie van ze in mijn zakken houden, maar…