Staande…

‘Wel geinig’, was ooit een staande uitdrukking van Hein Tomasouw. Maar dat is wel van heel lang geleden, toen een nieuwe opleidingsgroep werd gedetacheerd in Heiloo. Sint Willibrord, was die andere inrichting, op Katholieke leest geschoeid en ooit een instituut alleen voor mannen. En de broeders deden daar hun best om die bevolking zo goed en zo kwaad mogelijk te begeleiden, tot.. dit Katholieke bolwerk ook door dames werd bestierd. Over emancipatie gesproken, het kwam simpelweg in die tijd op gang.

Broeders en broeders en dan ook nog zusters, die ervoor zorgden dat er een andere toon werd gezet. Geen idee wanneer precies maar het zal ergens in de jaren vijftig van de vorige eeuw zijn geweest. Nu is dit een landgoed en worden her en der nog wel wat paviljoens gebruikt voor hen die Geestelijke verzorging nodig hebben, maar ook dit is een uitstervend gebeuren. Dat verwarde mensen tegenwoordig voor meer overlast zorgen, met het verdwijnen van dit instituut worden juist die mensen die hulp nodig zouden hebben aan hun lot overgelaten.

i
Dankzij voortschrijdend inzicht gebaseerd op simpele bezuinigingen. Maar vandaag staat er een ander instituut op het programma in de buurt van de Hoge School Holland, waar ik ooit de tweede graads leraren opleiding mocht ondergaan. Let wel ondergaan, want wat ik daar geleerd heb valt niet direct onder leren te verstaan.
Diemen dus en de Wildeborgh was de naam. Ooit een gedicht over geschreven onder de noemer HI, Ha, Holland maar ook dat epistel is in de loop der tijd verdwenen. Wat echter wel van belang is het gegeven dat ik daar bij een leraar Nederlands de vraag heb gesteld hoe de eerste (en teven laatste) gedichtenbundel het beste kon gaan heten: ‘Ik ben voor niemand iemand meer’, of die andere naam die ben ik vergeten.

Vandaag dus een dag op stap met Martin onder de noemer van een ‘cityscape’ als volgende variatie op het thema dat Sophie ons als opdracht heeft mee gegeven. Terug dus in de tijd dat alles net even anders was als heden ten dage. Voor je het weet verdwaal je in je herinnering en wanneer je weet dat juist die herinneringen door de tijd anders worden gekleurd dan toen als ooit een ander leraar naar voren bracht ten aanzien van de economie. ‘We zijn steeds minder meer gaan uitgeven’, als die andere staande uitdrukking. En dat had dan weer betrekking op de waarde van dat stomme geld.

Inflatie was ook toen al aan de orde!