START motor!

Je hoeft er geen doekjes om te winden, maar dat de middenstand leegbloedt is een feit. Niet alleen de Horeca brengt grote offers, ook boekhandelaren proberen uit alle macht hun zaken door te leten gaan, de distributiecentra raken overvol en de gemeiddelde Nederlander maakt zich op om zich eens feestelijk te gaan vermaken met wat de beeldbuis het publiek zal gaan voorschotelen. Geen gedonder omtrent de kleding die zou worden aangeschaft, het feestelijk tintje dat wordt ingeruild voor veronderstelde gezelligheid thuis, de supermarktfolders die va gekkigheid niet meer weten wat er de komende dagen op het menu komt te staan, het fondustel dat een stoffig leven op zolder inruilt voor de spiritusbrander en het vet van de kaasfondue, de kilootjes die er in de loop van de afgelopen tijd ervoor hebben gezorgd dat de broekband wat nauw om het middel is komen te zitten, de Stille Nachten die ons te wachten staan, de lege kerken en de nachtmis die ons wordt onthouden, het Kerstbrood en de stollen en die enkele kerk in het midden van het land ook wel bekend als de Bible Belt waarbij het Gods ingreep zal zijn wanneer het hem behaagt om juist dat Volk te gaan verleiden om bij Petrus aan te gaan kloppen. De garnalencocktails met een door alcohol doordrenkte hoeveelheid mayonaise, de gourmetstellen gekenmerkt door minivleesjes op vegatarische basis die in de boter voor die speciale reuk, geur en smaak garant staan en wat kan ons het schelen, we betalen ons scheel voor de Hollandse garnalen, de visschotel exclusief bij de visboer, de Tiramisu die menig winkelier in de aanbieding heeft, de ijskristallen in de coupes geheel en al gevuld met exotisch fruit, de puntprapika nu extra voordelig en niet te vergeten de zelfgemaakte tomatensoep met zelfgedraaide balletjes en de boerenkool pikant dat wil zeggen met sambal erdoor in plaats van bij met worst, liefst van een rund dat jaren met vuurwerk heeft gestunt.

En dat is alleen maar te zien als een intocht van de Kerstman, nu Bram er niet meer is, Zwarte Piet niet langer de Hoofdpiet Muiswinkel is en het vegen van roet door de schoorsteenveger ook steeds meer tot het verleden gaat behoren. Beneden zet je een afzuigapparaat en boven is de bol tevergeefs in het gat van de schoorsteen te vinden. Zo ziet, wat mij betreft vandaag de dinsdag eruit. Maar… waar maken wij ons nog meer druk om?! Iets met het milieu doet het altijd goed, even het klimaat vergeten en daar komt de volgende tik alweer aan. Noem het dit keer: MILIEU-TIC.
Een knop in mij // gespannen als een /uitstulpend gifvat / vreet de smurrie / zich een weg naar / buiten, de knop / in ruststand slaat / de smurrie borrelt / in mij op. // Ook psychisch valt / mijn milieu nog te / verpesten, denk ik // drukkend op de knop.

Niet direct bedoeld voor al die eenzame, depressieve alleenstaanden aan de vooravond te vinden op de rand van een Burn-out.

Kop op, turn around en start in de hoop dat de startmotor aanslaat!