SUPERBE!

‘Work in progress’ dan wel gewoon ‘werk in uitvoering’ schreef ik kortelings geleden bij een werk van Pauline. Nu is ook dat werk alweer klaar en stort zij zich op werken die niet alleen de kunst der kritiek hebben doorstaan, maar zich ook niet mochten verheugen op liefhebbers van haar werken die bij de verschillende Kunst uitlenen te lenen zijn. Waardoor zij zich genoodzaakt ziet om haar werken niet alleen van een tweede laag te gaan voorzien, maar ze ook zodanig te gaan veranderen dat er sprake is van nieuw werk.

En waar zij zich met al haar ziel en zaligheid als nieuw op stort te weten dat het strand, de zee en passanten de gelegenheid krijgen om in de stilte van een zalig zijn de vloedlijn niet alleen te volgen, maar ook een stap opzij te maken wanneer een golf zich probeert te ontfermen over de enkels van de man, die vrouw dan wel dat kind dat vergeefs probeert om water in het emmertje te krijgen. Waar een enkele garnaal in rondzwemt, waar jonge kwalletjes blijven proberen om terug naar de zee te gaan en een klein krabbetje wat met zijn scharen loopt te pronken. Geenszins dat Pauline op haar manier water naar de zee probeert te dragen, hooguit dat zij zich bewust is van het feit dat alleen brood op de plank en een boterham met tevredenheid niet altijd zaligmakend is. En haar krantenkoppen haar nog steeds blijven inspireren…

Dus vandaag maar weer wat woorden aan haar bezig zijn wijden, onvermijdelijk dat ik ook nu weer versteld sta van het feit dat zij nog steeds in staat is om de koppen in de krant te gaan vertalen naar beelden die ertoe doen, waar ik zichtbaar van kan genieten en niet schroom om juist die beelden met anderen te blijven delen.

Superbe is een woord wat ik op haar werken van toepassing acht, maar zelf zal zij daar een ander woord voor weten te bedenken…