? teken!

Niet dat je vandaag veel van mij mag verwachten na de eruptie van gisteren waar een gemiddelde leek geen touw aan weet vast te knopen. Wanneer ik een poging waag om mijn dromen te vangen krijg je zo’n verhaal van gisteren. Nu geef ik toe dat er wel degelijk draadjes in mijn hoofd los geraakt zijn, daar geef ik de voortdurende wind de schuld van en ook het weer weer weer eens niet verhelderend mee werken, dat neemt niet weg dat ik mij met dit soort teksten uitstekend weet te vermaken.

En daar gaat het voornamelijk om, ik heb nu eenmaal een bezigheidstherapie ontdekt waar geen zielenknijper aan te pas hoeft te komen. En toch val ik geregeld op het afwijkende, het abnormale dan wel het bijzondere van mensen die in de ogen van anderen niet geheel en al voldoen aan de huidige maatstaven en waarbij het een verademing kan zijn wanneer zij besluiten om op het gras te gaan lopen wat verboden is, buiten de lijntjes te gaan kleuren en de uitzonderingen dan wel de zonderlingen op de regels zijn. Zo’n verslag wordt het en ik ben bezig in mijn hoofd een brief op te stellen voor Peter de Wit die ik een verzoek ga doen dat alle perken te buiten gaat.

Nu heb ik het genoegen om op eenzelfde dag geboren te zijn als een meer dan bekende voorganger de psychologie van velerlei dimensies heeft weten te voorzien en is het Sigmund gelukt om al mijn Freudiaanse vergissingen bloot te leggen. 6 mei 1856 en heb ik bijkans een eeuw moeten wachten om de tunnel die ik verliet, in te leveren voor het licht wat ik tot op heden ten dage nog steeds aanschouw. Een kind van na de oorlog, een babyboomer ter compensatie van al die mannen die door geweld dan wel de oorlog het loodje hebben moeten leggen. Waarbij het woord lood dit keer een dubbele betekenis met zich meedraagt.

Ook ik kan wanneer het mij uitkomt wel degelijk serieus zijn, maar heb de neiging om in gezelschap de clown uit te hangen, mezelf niet helemaal serieus neem en mezelf ook geregeld bij de neus neem. Om te jokken, om niet helemaal oprecht te zijn en de dingen anders te formuleren dan wel te zien dan wat de gemiddelde ‘normale’ mens doet. Simpelweg door dingen te laten en de wereld die zich dan openbaart… van een vraagteken te voorzien!