Terug in de tijd. (Maar ook dat heeft wel wat!)

OUWE MEUK! (Maar ook dat heeft wel wat!) Want… ik moet wat. Teruggrijpen op mijn verleden en dat larderen met wat beelden van toen ik steeds onderweg was. De reden?! Ik was bevorderd tot een ICD drager en dat hield in dat ik mijn bewegingsvrijheid opnieuw diende te gaan onderzoeken. De fiets bracht uitkomst, de Nokia zorgde voor een gevoel van veiligheid, wanneer ik mijn actieradius vergrootte nam dat niet weg dat ik me nog steeds bewust was van mijn klapkast. Slikte mijn pillen, nam af en toe een biertje en de loop der tijd voldeed zodanig dat het beeld van een soort van angst steeds meer op de achtergrond geraakte. Tot het gewoon gewoon weer werd.

Dat neemt niet weg dat ik in eerste instantie wat ‘hufterig’ was, waardoor ook uitstapjes veelal plaatsvonden met vrienden het het gemak van een hotel. Waarbij Zoutelande zich toen nog niet kenmerkte door het lied, maar meer door de serveerster die wanneer je koffie bij het ontbijt gebruikte, simpelweg kopje zei. Dat Zeeuwen ‘zunig benne’ was bekend, maar dat zij dit ook deed met een enkel woord… Dus wordt dit de entree naar de aankomende dagen te weten dat ik mijn naslagwerken wederom heb geraadpleegd en er absoluut geen moeite mee heb om juist die ‘ouwe’ meuk tevoorschijn te toveren. Dus wapen je of sla de aankomende tijd maar over, wanneer het je toch intrigeert: de schrijfsels zijn van zo’n twintig jaar geleden en de plaatjes van wat recenter datum dat wil zeggen van zo’n ruim tien jaar terug!

En dat ook dit keer het genoegen wederom geheel en al aan mijn kant is…