the day after…

Niet even luchtig en vluchtig een bericht in elkaar knallen, want met die spuit in mijn donder, verwacht ik absoluut geen wonder! Actie en reactie staan voor dit moment geprogrammeerd en waar de behoefte kan ontstaan om enigszins beschermd door het leven te gaan, zal dat absoluut niet aan mij komen te liggen. En of dit nu Modern(a) is dan wel een variant op Pfizer, de fascinatie van een vaccinatie is daar niet minder om. In een tent van De Boer, een afspraak omtrent het tijdstip, de benodigde formulieren bij de hand en voor ik het goed en wel besef kan ik weer rijden door heel Nederland, hoewel… ook dat kent nu eenmaal nog de nodige restricties.

En daar heb ik het nu eenmaal mee te doen, houd ik mij keurig aan het opgelegd fatsoen en waar voorheen nog weleens een ongehoorzame burger in mij school, ben ik nu omgebouwd naar die Brave Burger die zich richt naar het normaal van het huidige moraal. Dus mondkapje op, gehoorzaam aan hen die namens het Koninkrijk het land zoveel mogelijk proberen te bestieren en het is zonneklaar, dat het woord in bestieren ook mijn sterrenbeeld behelst. Taurus dus! Nu weet ik wel dat ik tegenwoordig niet meer zo gevoelig ben voor een rode lap, hoewel het zo af en toe nog weleens rood voor de ogen wordt, dat neemt niet weg dat ik mij wederom op ga maken voor….

De thuiskapper laat het tot nog nog steeds afweten, (leuk wel weer zo’n dubbelzegging!) de blauwe druifjes laten van ellende hun kopjes hangen, de paardenbloemen mogen zich verheugen op het feit dat ik ze nog steeds nek en wanneer de zon hoogtij viert, laat ik de bloemetjes met rust door ze buiten te laten staan. Want van enige versoepeling kan volgens de berichten ternauwernood nog sprake zijn, ondanks het feit dat er nog steeds wordt geprikt, dat de ziekenhuizen nog steeds niet alleen spitsroeden lopen maar ook nog eens op hun tenen, dat de Braziliaanse variant slechts beperkt aan het werk is, dat snoepreisjes een veelvoud van aanvragers kent die op Gran Canaria zich buiten het resort mogen gaan begeven, dat de Wilde Zalm (ik heet Gerrit en ik wit als de raven, hetgeen hooguit een albino kan zijn, wederom een zeldzaamheid!) gelijk een Romeins heer zijn handen in onschuld wast, waar menig klokkenluider vergeefs op zoek is naar een klepel, dat er bomen worden gerooid omdat zij niet meer te vaccineren zijn, de kastanjebloedingsziekte net meer door Sanquin te redden zijn en dat naast de processierups die nog niet van zich heeft laten horen ook de elsentaksterfte niet uit te roeien valt, dus ook maar rooien en dat de buxusmot profijt heeft opgeleverd voor de koolmees die zich aan die rupsen te goed heeft gedaan, waardoor de restanten zielloos staan te kwijnen.

Maar… ik heb een vriend die al een eerste prik in zijn donder heeft gekregen. De beelden van vandaag spreken naar mijn idee alle talen waar de C zich openbaart en het zal mij gaan benieuwen in hoeverre mijn lijf in die polonaise gestalte zal gaan geven aan die beelden die ik van hem heb mogen ontvangen. De pleister op de wonde ook die spreekt in deze boekdelen!

Om over mogelijke tekenbeten die het vooral op hoofd en nekken van kinderen heeft gemunt het die zonverbruinde benen van menig volwassene als een ideale plek zien, hooguit een enkeling die zich over zijn eigen schaamstreek buigt waar het gelukkig niet krioelt van de beesten. Mogelijk een enkele schaamluis die een verbeten strijd aangaat met die ene zeldzame teek die poogt ook daar zijn venijn in onder te gaan brengen…
Ik bedoel maar, met de maand mei in zicht, het sterrenbeeld waaronder ik gebukt ga, kan het haast niet anders dan dat het vrij dag is waarbij het vrijen mogelijk gepaard gaat met verhoging, koude rillingen en koorts…

En dan te bedenken dat ik veel eerder al een voorschot heb genomen op het bericht van vandaag