Toegevoegde waarde…?!

Geregeld moet ik even van het ingeslagen pad afwijken, dat maakt wikswegen in zekere zin ondoorgrondelijk. Niet dat ik daar veel moeite voor hoef te doen, het is vaak simpelweg even stilstaan bij de dingen die gebeuren, niet direct met een doel voor ogen, maar meer een vorm dat ik handel naar bevinden. Herkenbaar? Waarschijnlijk wel, daar God deze ruimte geschapen heeft. Hoewel ik weinig met deze vader te maken heb en meer overtuigd ben van de theorie van Darwin, hoewel deze laatste zich mag gaan verheugen op het feit dat hij steeds minder volgelingen hoeft te bekeren. Intermezzo’s noemde ik de laatste dagen de inbreuk die zich voordeed terwijl ik juist van plan was wat meer aandacht aan Marius van Dokkum te gaan besteden. Waardoor deze man enigszins uit beeld is geraakt, maar ik vandaag de draad weer oppak. Terwijl er juist vandaag nog het een en ander op mijn programma terecht is gekomen, namelijk de eerste bijeenkomst van de ‘schrijversrekstok.’ Nu heb ik nog weleens de neiging om in mijn op leeftijd zijnde enthousiasme enigszins door te schieten, hoewel een schotenwisseling absoluut niet aan mij besteed is, laat staan dat steken ook geen optie is, dat de huidige wereld aan het verharden is vind ik bepaald ook geen deugd en juist dan is het belangrijk dat een kunstenaar als Marius de wereld met een knipoog en de nodige humor tegemoet treedt. En wanneer ik hem dan aan het werk tref en inzoom op een werk dat recent aan zijn oeuvre is toegevoegd, laat ik het beloop op zijn beloop.

on voldoen de

Waardoor het beeld dat ik maakte niet geheel voldoet aan de criteria die ik me van tevoren niet stel, maar is het scheppen van zijn kunst door mij op een ander plan gezet. Waardoor ik iets eigens aan zijn werk als een vorm van toegevoegde waarde wil benoemen. Hoewel ook dat geen recht doet aan zijn werk, toch zo van belang dat ik niet schroom om juist dit beeld naar voren te brengen…