Tot de machine weer aanslaat…

Er kan nog meer bij, er kunnen er nog veel meer bij, er kunnen zelfs in de gangpaden nog meer mensen staan! Daar is momenteel geen sprake meer van, wanneer de NS de treindienstregeling weer op orde probeert te krijgen en wordt afgeraden om niet zoveel gebruik te gaan maken van het openbaar vervoer.

Nog even en we staan weer in de rij met een afstand van anderhalve meter van elkaar, een mondkapje dat is verplicht en wanneer de drukte toeneemt er wordt besloten om de tellers van de Nederlandse Spoorwegen op te roepen om om te gaan roepen wanneer de trein te vol dreigt te worden. Waardoor de trein wel op tijd vertrekt en de achtergeblevenen niet veel meer weten te doen dan stomweg te… wachten. Wachten wordt het nieuwe normaal gelijk ook het handen wassen, tanden poetsen mag je overslaan en het gebruik van desinfecterende handgel te gebruiken om de schoongepoetste handvatten van de winkelwagen te gaan beroeren.

En eerst met je ogen te gaan kijken naar de verpakking, voor je besluit om het in plastic verpakte brood dan wel de soep uit de aanbieding in je wagentje te laden. Ten minste houdbaar tot eerst met je ogen op te gaan zoeken alvorens die houdbaarheid tegen een extra korting (weggooien is zonde) in datzelfde wagentje te deponeren. Waardoor wat eerst gewoon was momenteel als gewoon ongewoon wordt ervaren. Ik sprak mijn vriend Jan die met mij uitkijkt naar het moment waarop wij weer eens ouderwets de dingen van de tijd de revue kunnen laten passeren. Als oudere jongeren zijn wij toch behept met een ander virus te weten: Waldorf en Stattler.

En waar zij bekend stonden omtrent hun zienswijze op de toestand in de wereld dan wel het theater, mis ik dit moment waarschijnlijk nog wel even voor wij weer van onze museumkaarten, de alcoholische versnapering dat de tong niet alleen weet te strelen, maar ook de dorstige keel weet te laven, het eten bij Flamboyant en de treinreis terug naar onze respectievelijke steden, hoewel Haarlemmerliede bepaald geen stad zal zijn. Ach, het is zoals het is en het zal op termijn anders blijken dan het was. En waar de wereldproblematiek zich in een notendop laat vangen, noem enkel covid-19, zal het straks nog een hijs gaan worden om de toestand in de wereld weer zodanig te gaan herstellen dat: lekker rustig met die vliegtuigen die geparkeerd staan op Schiphol. De auto’s die beperkt van de weg gebruik maken, en E-bikes die proberen ieder gaatje dat zich voordoet te vullen, de voetgangers die met mondkapjes voor de zebra paden oversteken en de dieren die niet veel meer doen dan wat ze al gewend waren: melk geven, gras vreten, lekker lui liggen en wachten tot de machine weer aanslaat…