Treurtrip 2, hoewel…
Goed, er kan sprake zijn van de nodige treurnis, maar wanneer ik de kans krijg om daar iets zonnigs tegenover te zetten, klaart niet alleen de lucht op maar ontstaat er mogelijk ook enige helderheid. Een gaslek gedetecteerd, een moederboord dat door een enkel schroefje op zijn plaats wordt gehouden, en dat alles vanwege een controle of de monteur die zijn werkzaamheden heeft verricht, wel de juiste handelingen heeft gepleegd. Constant aan het bellen in een niet te volgen taal, praten en breien niet tot zijn competentie schijnt te behoren, waardoor het bewijs is geleverd dat een man bepaald geen ‘multitasker’ blijkt te zijn. Niet in zijn algemeenheid en zeker niet in deze specifiek situatie.
Hetgeen niet wegneemt dat ik een vervolg ga breien aan dat waar ik eerder mee begonnen ben. Want er zijn nog de nodige beelden die broodnodig de revue dienen te passeren, waardoor ons uitje alsnog de inhoud verkrijgt van de indrukken die wij hebben opgedaan. Neem nu Kasteel Warmelo, onder de rook van Ruurlo alwaar de nodige zandsculpturen te vinden zijn. 19 in getal en waar wij worden uitgenodigd om de diverse beelden van een omschrijving te voorzien. Neem nu het eerste beeld: ‘voor geld kun je de duivel doen dansen’ waarbij niet veel later een kale kip tevoorschijn komt. En waar alle wegen naar Rome leiden, kun je even later door het oog van de naald kruipen. Of dat beeld dat doet denken aan een voormalig Oostblok leider dat een ‘varkentje probeert te wassen…’
En waar alle beelden op de een of andere manier kaboutertjes een rol laten spelen. Of dit nu een huishouden van Jan Steen betreft, wanneer het eerste schaap over de dam is en geen appels met peren te vergelijken zijn, van dik hout zaagt men planken dan wel dat het beter is om geen slapende honden wakker te maken, negen kunstenaars uit onder andere Letland, Nederland, Polen en Rusland hebben zich uitgeleefd om in 10 dagen tijd 900 m3 zand om te toveren in beelden… Beelden die, naar mijn idee, voor zich spreken en beelden waar je het vandaag maar mee moet doen!
De zandkastelen in de tuinen van kasteel Warmelo. Fantastisch. Je mag ze niet aanraken, omdat er beschadigingen kunnen ontstaan. Dit is een uitnodiging om om ze wel aan te raken, te aaien, en het ruwe oppervlakte langs je vinders te voelen schuren. (je mag in Nerdeland nooit iets aanraken). En dit alles onder de rook van Ruurlo. Staat kasteel Ruurlo in de fik ? Of ruiken we de geur van een zo juist aangestoken flinterdun sigaretje van een van de bezoekers.
Kasteel Ruurlo, Daar werkte mijn oma als huishoudster en mijn opa als
tuinman. Daar lees ik niks over. Ook niks over mijn opa die later als musicus (dirigent) in Deventer zijn geld verdiende, Er is nooit een straat, steeg of plein naar hem vernoemd. Daarvoor moet je, als Jan Pietersz. Coen in het verleden oorlogsmisdaden misdaden hebben verricht. Dan word je vereerd met een standbeeld op het Rode Plein in Hoorn, Was het maar van zand gemaakt. dat maar van zand gemaakt. Dan konden we die geschiedenis van Jan Pieter met een grote bezem wegvegen..
.
Kijk Kees, zo eenvoudig is het. En waar jij je ziel en zaligheid op een andere manier gestalte weet te geven, ben ik blij met deze reactie van jouw zijde. Het geeft mij wederom wat inzicht op het uitzicht dat ik je weet te bereiden, en daar bedoel ik dit keer gewoon het verhaal van je oma en opa!
Sorry. Het JP Coenstandbeeld staat op de Rode Steen. Dus niet op het Rode Plein
Hartelijke groet,
Kees
Ach Kees, als het maar ROOD is. Wat kan ons gebeuren wanneer de haan nog kraait en het ochtendgloren door de Verenigde Arbeiders Radio Amateurs nog steeds door de ether/kabel tot ons komt…