Vele wegen leiden naar…

Neen, hij had geen last van plaatsvervangende schaamte en ook het hanteren van de botte bijl ging hem moeiteloos af. Zijn kwaliteiten lagen nu eenmaal buiten het bereik van anderen en werden oogluikend toegestaan, terwijl hij niet meer hoefde te doen dan een oogje dicht te knijpen. Hij wist feilloos de mazen in het web te vinden en hoewel steeds balancerend op het randje, bracht hij het er iedere keer weer goed van af. Hij had antennes om de zwakheden van zijn concurrent te analyseren en hoefde niet veel meer te doen dan afwachten om op een ander moment genadeloos toe te slaan. Het had hem een fortuin opgeleverd, maar ook voldoende vijanden. Maar ook daar had hij een antwoord op gevonden: handlangers die ervoor zorgden dat de persoon in kwestie niet langer zou gaan leven tot… het onvermijdelijke zich voltrok.

Het zou een willekeurig verhaal kunnen zijn, maar die willekeur wordt dagelijks bevestigd door de processen die zich voordoen. Waarbij een volledig Exotische naam een rol gaat spelen en advocaten die duur worden betaald er alles aan gelegen is om de feiten die zich voordoen te ontkennen. Of dit nu om drugszaken gaat, of dat een President zich schaamteloos door een leger aan advocaten probeert vrij te pleiten, of het simpelweg een poging tot doodslag betreft dan wel een aanranding dan wel een verkrachting, dagelijks passeren dit soort zaken de revue.
En wij nemen daar kennis van, staan even stil bij het slachtoffer en de familieleden en gaan dan weer over tot onze orde. Maar ergens in het achterhoofd blijven die dagelijkse gebeurtenissen wel degelijk een rol spelen.

‘Wat als, stel dat of wanneer je je van niets bewust bent, er een mail komt waarbij je een aanzienlijk bedrag dient over te maken, opdat…’ En de rest mag je dan weer zelf gaan invullen. Neen, het gaat niet alleen om de mogelijke sensatie, de aandacht die geschonken wordt aan het kwaad dat geschiedt, het is meer dan dat. Een samenleving die wordt gedupeerd door mensen die gebruik maken van de zwakheden die ieder mens heeft. De valkuilen die niet altijd zichtbaar zijn en het gebruik maken van omstandigheden die je niet voor mogelijk houdt. Een uit de hand gelopen vechtpartij met dodelijke afloop en de verdachten die weinig meer doen dan zich te beroepen op het feit dat zij het niet waren. Of elkaar als dader aan te gaan wijzen. Het heeft wat weg van ‘net doen alsof je gek bent’ en dat met een overtuiging dat anderen daardoor altijd op hun hoede blijven. Het wantrouwen dat hoogtij viert en het aan de rechtbank is om uiteindelijk een vonnis te vellen.

Om dan tot de conclusie te komen dat er vele wegen nog steeds naar Rome leiden.