Vervolg deel II

Was ooit in de wolken. Dat wil zeggen dat Griekenland niet direct om de hoek ligt en dat wat ooit Ria in een opwelling riep toen ik met het voorstel kwam om naar Amerika te gaan, alsnog kon worden gehonoreerd. Kreta, veertien dagen in een hotel, iedere dag een lopend buffet en met mijn Canon in de aanslag zo her en der wat foto’s genomen. Neen, geen plaatjes ‘geschoten’ maar bewust naar objecten gezocht om ervoor te zorgen dat mijn brein op termijn daar nog mee aan de slag zou kunnen. Dus raadpleeg ik mijn archief, hooguit bij gebrek aan beter. Want in Oudorp loop je de kans om alsnog met Coronaslachtoffers in aanraking te komen, wanneer je weet dat er wederom een Covid afdeling op deze plek is geopend. Men heeft daar ervaring mee en om ervoor te zorgen dat ziekenhuizen ‘verstopt’ kunnen gaan raken, is besloten om met behulp van een ‘klysma’ als zodanig weer te gaan openen. Nu begon ik met die wolken, op zoek naar Harry Mulisch maar ook deze heb ik niet kunnen ontdekken. Want wat hij ontdekte viel hem bar tegen toen hij in die veronderstelde hemel terecht kwam en het zijn bepaald niet zijn woorden dat werd gesteld dat hij het boek toch beter vond… En daar zul je het vandaag mee moeten doen, de inspiratie laat het even afweten, maar misschien dat ik morgen…
Dinsdag, 07 december 2021.