Vrijdag onderweg I

Vrijdag, 28-09-2018
Wanneer een cyclus zich herhaalt is sprake van cycli. Ik heb het genoegen om je wederom te gaan trakteren op wat hersenspinsels, opdat ik zeker weet dat dit medium ervoor kan gaan zorgen dat ik ook nu weer iedere dag wat mee te delen heb. Niet dat het veel om het lijf zal hebben, hooguit zijn het woorden die ooi in een ander verleden een bepaalde rol hebben gespeeld. En waarvan het huidige geschrift hooguit iets van mijn gedachten toen gaat weerspiegelen. En niet veel meer dan dat, wat beelden erbij en ik kan met een gerust hart elders gaan vertoeven. Want dat dit circus van mij draaiend wordt gehouden, daar hoef je niet aan te gaan twijfelen. En waar weifelen geen pas geeft zijn het hooguit de woorden die ik je ga voorschotelen opdat… maar dat is reeds gezegd. Genoegen ermee!
VERLATEN
ZIE IK JE STAAN
JE SPIJKERBROEK VERHULT
LANGE, SLANKE BENEN
DE NONCHALANCE
WAARMEE JE SPEELT
ALS JIJ MIJ TOESTAAT
EEN BLIK IN JOUW
INTERIEUR TE GUNNEN,
ARMEN KRUISLINGS
HANGEND IN HET COLBERT,
DE VULLING DIE JE LIEFKOOST.
Ik leg je vast
in zwart/wit beeld
omfloerst de ruimte
die je deelt
in dit moment
waarop jouw wezen
zacht en puur
verstolen zijn
in dit moment
dat ik voor lief
koos.