Wanneer wappies wippies maken…

Het baart constant, maar vooral veel zorgen! Om maar een open deur nog veel verder open te trappen. Scholen open, winkels dicht, de regel van vier treedt in werking, bestellen en afhalen van patat kan nog weleens tot koude piepers gaan leiden. En we zijn nog steeds niet van die ene regel verlost: slechts een bezoeker op een dag en na eenentwintig honderd uur binnenblijven. En waar het OMT blijvend adviseert, trekt Koning Winter zijn vrolijke sokken aan. Schoenen heeft hij niet nodig en van enig gevoel omtrent vrieskou, ook daar kan geen sprake van zijn. En Nederland hunkert!

Schaatsen worden geslepen nadat menigeen een scheve schaats heeft gereden, de toertocht bestaat uit een enkel baantje heen en dan weer weer, op gepaste afstand blijven en ijsmeesters hoeven zich niet druk te maken omtrent een 1-1 stedentocht. Immers alle mogelijke evenementen zijn op voorhand afgelast en ook de Koek en Zopie tent hoeft niet uit de stal te worden gehaald. Snert binnen verzorgt de buitenpret en voor ongelukken wordt op voorhand gevreesd. De eerste hulp dan wel de spoedeisende zit absoluut niet te wachten op verstuikte enkels, laat staan op botbreuken dan wel andere ongevallen naar aanleiding van de ijzel die zich spontaan voordoet. En wanneer er gesproken wordt over een gevoelstemperatuur, is er al maanden sprake van een gevoelstemperatuur die alle perken te buiten gaat, waardoor huidhonger zich nog duidelijker manifesteert. Vandaar het constant baren en voor wat betreft de zorgen: de zorg weer wat later omdat de zestiger naar voren schuift. Voor de 55 plusser is het nog onbekend wanneer die aan de beurt komen, van snottebellen is bekend dat zij met hun snot ook anderen kunnen leren snottebellen en wanneer dit niet voldoende is: een afwasmiddel in een buisje, een ringetje om door te blazen en als een zeepbel spat het aerosol als een venijn om zich heen. Maar gelukkig zijn het verstandige ouderen die zich dit plezier laten onthouden.

Iets voor later misschien wanneer Koning Winter weer aan zijn ondergebonden kuierlatten trekt, de ski’ s weer veilig in de winterstalling terug te vinden zijn en voor hen die zweren bij winterbanden: oeps, vergeten om ze te laten monteren en wanneer ik dan de weg op moet, laat ik even aan de ander blijken dat het, wat mij betreft, ietwat riskant is. Tenslotte behoor ik ook al jaren tot de risicogroep en zit ik bepaald niet op een ongeluk te wachten! Geen zorgen voor morgen maar celibaart het niet, dan kan het toch voor grote zorgen zorgen!

P.s. Wanneer wappies wippies maken, kunnen zij niet rellen! Over voordeel gesproken…