Wat kan, maar (nog steeds niet) mag.

Het mag niet, dus het kan niet! Het kan niet, omdat het niet mag! Het zou misschien wel kunnen, maar het mag nog niet. Het zou misschien wel mogen, maar het kan nog steeds niet. Wanneer het enigszins zou kunnen, dan mag het misschien wel weer. En wanneer het weer het toelaat zou het misschien wel kunnen, maar het mag nog steeds niet. En wanneer jij denkt dat het wel weer gaat, mag het volgens de regels nog steeds niet. Ik zou het je van harte gunnen, maar het kan nog steeds niet. Er kan absoluut geen sprake van zijn dat wanneer er sprake is van mogen, dit onder strikte voorwaarden zal gaan plaatsvinden.

Testen, testen en testen waaruit blijkt dat het positieve nieuws dit keer negatief uitpakt. En wanneer er een toename is van negatieve testen, kan er sprake zijn omdat wat nu niet mag, onder voorwaarden voorzichtig te gaan proberen. En wanneer we het gaan proberen, wordt iedereen vooraf getest. En wanneer de zelftesten het af laten weten, weten we weer waar we aan toe zijn. Dat alles wat even kon, nog steeds niet mag. En wie dat zegt, dat is de wet en de wet zijn wij. Van overheidswege hoewel demissionair nog steeds de handen die de teugels in handen blijven houden, dus als jij denkt dat het kan, dan mag het nog steeds niet. En wanneer het niet mag, dan kan het dus niet.

Wij zouden het heel erg graag willen, maar het kan en mag nog steeds niet. Natuurlijk houden ook wij ons aan de regels, poetsen onze tanden niet langer maar nog steeds onze handen die kloven vertonen en ruw zijn van het water en de kou. En dragen iedere keer een aanbiedingsmondkapje, 50 in een pak en denken daarbij aan de ander, houden afstand tot de afstandhouder dichterbij komt met de vraag: ‘kan ik nu of mag ik nog niet?!’ En wanneer ik dan stel dat het niet mag, zegt die ander misschien ‘maar het moet nu toch wel eens kunnen?!’ Niet veel later komt er een BOA langs met op zijn rug het woord handhaving en attendeert ons op het feit dat wij misschien wel dachten dat het kon, maar het nog steeds niet mag. En schrijft twee bonnen uit van 95,00 euro per persoon, want ook waarschuwen kan niet meer, simpel door het feit dat het nog steeds niet mag. En wanneer er straks een mogelijkheid ontstaat dat alles wat voorheen kon, nu ook weer mag zal menigeen terug gaan grijpen naar de periode dat het wel kon maar niet mocht.

En wanneer dit raadselachtige verhaal straks een einde kent, kan het zo zijn dat wat nooit kon nu steeds maar weer mag. Maar wanneer dit tijdstip zal gaan plaatsvinden, dat is ergens in een schoot verborgen. Kijk niet vreemd op wanneer dat wat nu nog niet mag, over negen maanden de gemiddelde draagtijd van alles wat niet mag straks niet kan omdat alles wat voor die tijd gewoon was stomweg uit het straatbeeld is verdwenen…