Op zoek naar…

Niet om het een of ander, maar wanneer een land n een ietwat deplorabele staat verkeert, kan het niet anders dan dat het fotocafe op zoek gaat naar de gemiddelde Nederlander. Is dit een man/vrouw/transgender/gay/heteroseksueel met homofiele trekjes/een gekleurd iemand/een spraakzaam niemand/een egoist/een altruist/een jongere/ een middelbaar dan wel een veel ouder iemand, of blijf ik straks steken bij een geschilderd portret van een naamloos niemand?! En wat zullen dan de typerende kenmerken zijn?
Een lange neus met bossen neusharen, gefronste wenkbrauwen dan wel verwijderde haren, een kale schedel of een weelderige bos met haren, een strik daarin en een tand’loos bekkie, een gezicht vol rimpels, een bril desnoods, twee hoorapparaten, een snor en een baard dan wel gladgeschoren wangen, kleurrijk door de rouge die is opgebracht, de schmink van een clown die zich vergist heeft met een schoensmeermiddel, een kloon van Pietje Smeerpoets, een persoon met een smetteloze kraag (een zogenaamde witte boorden crimineel) een witwasser die zwart aan het werk is gegaan,een bankier die geen lening meer kan afsluiten, een wezen met een kiel, een omstander die zich van geen kwaad bewust is.

Jan met de Pet die uit een Ferrari stapt, een simpele fietser die tegen de wind in jakkert, een scooter die door de stad heen rost, een snorder die er niet voor terugdeinst om als ochtendster door het leven te gaan, die onbekende ambtenaar die zich huiswaarts spoedt, de dame achter dat rode raam, dan wel die enkele vrijgezel die op zoek is naar een date van onbestemde aard, de kroegbaas die zich verschuilt achter zijn gesloten toegangsdeur, de huisschilder die zich van geen kwast bewust is, de verfpot die leeg blijkt te zijn, de timmerman die zijn potlood vergeten is, de buurvrouw die haar was aan de lijn hangt en ontdekt dat grafiet haar witte was van een teint heeft voorzien, de boer die lacht om zijn kiespijn, de tandarts die zich opmaakt om die kies te trekken, de dokter die zegt het ook niet meer te weten en wanneer dit alles gelardeerd wordt met een premier die zegt het zich ook niet meer te herinneren, kan er sprake zijn dat de gemiddelde Nederlander zich schuilhoudt in een verlaten grot welke voorheen deel uitmaakte van een dierentuin die al langdurig het ongenoegen heeft om gesloten te zijn. Dat geeft naar mijn idee weer dat de zoektocht naar die Gemiddelde Nederlander waarschijnlijk aan alle kanten zal gaan (mis)lukken!

Maar geef de moed niet op: via de achterkamertjes gesprekken loop je alsnog de kans dat op een goede dag iemand jou met het zeggen van een Goeden dag je met zijn Goeden Dag alsnog om je hoofd zal gaan slaan!