Wat te denken van…

het volgende:

In de rubriek ‘hebben, houden’ vertellen lezers over een voorwerp dat hen dierbaar is.

In deze aflevering Wik Pijper (75) uit Alkmaar over zijn dinky toys, die alleen in de wachtkamer van de tandarts gebruikt mochten worden. ‘Je weet hoe jongetjes zijn. Die gaan toch met die autootjes smijten’
VOORLOPIG IN DE KAST
Twee keer per jaar kwamen ze uit de kast, de dinky toys die Wik Pijper en zijn zus hadden gekregen. Een rode brandweerauto, met belletje, en een Landrover met een Engels stuur, waarin een mannetje zit. De aanschaf ervan had tot een fikse deuk in het huishoudbudget geleid, dus moest er voorzichtig mee worden omgesprongen. Alleen in de wachtkamer van de tandarts kregen Wik en zijn zus de mogelijkheid om met de dinky toys te spelen. Een slimme aanpak, van Wiks ouders, want zo werd een tandartsbezoek iets om reikhalzend naar uit te kijken.
Overigens bleef het niet bij een Landrover en brandweerauto voor Wik. Toen het sinterklaas was, vroeg hij een ‘Dinky supertoy’: een kraan die te koop was bij de Alkmaarse speelgoedwinkel van Endel. “Ik dacht: als sinterklaas toch altijd zo uitpakt, dan wil ik wel zo’n kraan. Op een goede dag waren mijn ouders weg en wat deed Wik? Wik ging op jacht naar de cadeaus. Verstopt achter in de linnenkast zag ik een verpakking van Van Endel staan. Ik dacht: het zal toch niet? Heel voorzichtig heb ik het pak opengemaakt om even met de supertoy te spelen en het zootje daarna weer heel nauwkeurig op te bergen. Op sinterklaasavond heb ik toneelgespeeld, niet te kort.”

Toch sprong zijn zus jaren later minder ‘zuunig’ om met de wagentjes. Toen Wik een jaar of twintig was en in militaire dienst zat, heeft zijn zus de dinky toys voor een Suske en Wiske album geruild met een buurjongen.
Voor Wik een aanleiding om, jaren later, op markten op zoek te gaan naar identieke modellen van zijn gekoesterde wagentjes. Hij vond ze, en staan nu weer te schitteren in de kast. “Het begin van een verzameling”, vertelt Wik. “Het geheel is een beetje uit de hand gelopen. Ik heb een kast vol met treintjes van Trix Express en een kast vol dinky toys.”

Zijn driejarige kleinzoon is al net zo verzot op voertuigen. Hij kent alle tractoren uit zijn hoofd. Maar de dinky toys durft Wik zijn kleinzoon niet te geven. “Ik laat ze voorlopig in de kast staan, want je weet hoe jongetjes zijn. Die gaan toch met die autootjes smijten en ik wil ze graag in tact laten.”