Wat woorden vuil!

Om een snotje weg te halen verdient het de voorkeur om in je neus te gaan peuteren. En wanneer niemand daarop bedacht is kan het een beduchte uitwerking krijgen. Een zeker snobisme gaat vaak gepaard met een hete aardappel op een verkeerde plek, terwijl heesheid niet altijd als oorzaak een verkoudheid hoeft te zijn, maar mogelijk iets van een zekere geilheid veronderstelt. Waardoor de toon in dit nieuwe jaar is gezet en de tweede week een aanvang heeft genomen en ik in blijde afwachting ben van het moment waarop de dagelijkse dingen zich met een zekere voorspelbaarheid zullen gaan voordoen.


Te weten, de eerste avond van de DichtersKringAlkmaar, waarbij zij die afscheid hebben genomen ook niet aanwezig zullen zijn, de donderdag in het teken zal staan van het fotocafe en de opdracht van Sophie gelardeerd zal gaan worden met het restant van Ton. Iets met noir erin en wat het bij mij opriep toen hij met dit voorstel kwam, was de film ‘The Third Man’ met Orson Welles in een hoofdrol. Wenen als ‘place to be’, Harry Lime en met de muziek erbij een onvergetelijke film. Zwart/wit zoals het hoort en een achtervolging in de riolen, waarbij het laatste beeld zo aangrijpend is dat ik zijn vingers nog steeds zie bewegen…


En waar het om draait? De (zwarte) handel in medicijnen, gelijk vandaag de dag nog steeds de wereld van de gezondheid om geld, macht en medicijnen draait. Natuurlijk gaat er veel geld om om medicijnen te ontwikkelen, natuurlijk is het verkrijgen van een patent op dit medicijn een basis om andere medicijnen te kunnen gaan ontwikkelen, alleen is en blijft het de vraag of medicijnen zodanig leed kunnen voorkomen dan wel uit de wereld bannen dan dat door een goed gesprek met een hulpverlener de kans bestaat dat het placebo effect van dat ene pilletje ervoor zorgt dat met de klachten verder goed te leven valt.


Gelijk dat ene snotje ervoor kan gaan zorgen door het niet weg te halen een niesbui van jewelste ontstaat. En dat alles door een beeld wat ik zag van Maxima, die aan haar neus zit te peuteren en daardoor bijkans haar koninklijke neus stootte aan die ene fotograaf die dit intieme moment wist vast te leggen. En dan die dooddoener: zij is ook maar een mens en waar Koningin, Keizerin en Schout bij Nacht en ontij ook hun natuurlijke behoeften in een pot deponeren… maak ik er simpelweg wat woorden aan vuil.