Zo’n dag dus zon dag!

Wat een feest! En dan te bedenken dat het verleden veelal resulteerde in de Dag des Heren. Je niet veel meer te doen had dan de kerkgang te aanvaarden, je gebeden mogelijk om te zetten in een verhoren en de dankbaarheid zich veelal kenmerkte door de dag daarna: arbeid te verrichten in de naam van Je Vader, Je Moeder en dat de zoon met zijn heilige Geest mogelijk de bloemetjes na het weekend alsnog buiten wenste te zetten.

Noeste arbeid verrichtte opdat aan het einde van de maand er nog voldoende over was om een volgende maand te laten volgen. Er stomweg met ouderwetse guldens kon worden afgerekend en ik er vandaag alle moeite voor doe om via het door mijn strot gedrukte internetbankieren zonder een vorm van wanhoop te laten plaatsvinden. Guldens, daalders en knaken hun weg over de toonbank vonden en het nu slechts een kwestie is van een Tikkie om even later een Taksi te kunnen scoren. Of een Wicky desnoods.

Een wereld in beweging waarbij de afweging op een ander moment wordt omgezet in een afrekening, gelijk ik momenteel een pakketje aan het totaal zal weten toe te voegen. Post Nl, DHL, US dan wel DPD naast PICNIC, Jumbo of AH hun boodschappen tot in de keuken komen afleveren, naast alle Domino’s die concurreren met New York, waardoor in Amsterdam de tulpen hun kopjes kunnen laten hangen.

Onzin dus vandaag door geen andere reden dan dat het inwonende gezin de mogelijkheid wordt geboden om eens een dag als gezin met elkaar te verkeren, de kerst achter het schot is verdwenen en ik geen trek heb in die kaasfondue die mogelijkerwijze van de week alsnog op het programma komt te staan.
Zo’n dag dus: zondag!