Weinig om het lijf!

‘Hallo, hallo, wie stinkt er zo”! Het mannetje van de radio’, stamt nog uit de tijd dat je mij van alles kon wijsmaken. Toen Sinterklaas nog bestond, Zwarte Piet met roe en de zak de stoute kinderen mee naar Spanje nam, pepernoten gemeengoed was en een kruidnoot nog bij de warme bakker werd gebakken. Dat zelfgemaakte chocolademelk nog ge[aard ging met cacao, suiker gewoon geraffineerd was en de bieten garant stonden om het geheel van een heerlijk zoetje te voorzien. Melk werd gekookt en je de vellen voor het oplepelen had. Toen custardvla met een zakje van Saroma of een ander merk (Victrix was een producent in Alkmaar, waar het altijd zoet rond de gevel waaide) en boter nog gewoon roomboter was. Er geen boterberg aan de einder was te zien en streekproducten niet verder kwamen dan de veiling die zich in Alkmaar bevond. Dat Ringers bekend stond om zijn kersenbonbons, dat chocolade van van Houten dan wel Droste het lang niet haalden in vergelijking met Ringers. En dat Jamaica-rumbonen zich nog steeds in diezelfde verpakking voordoen. Waarbij nostalgie een belangrijke rol speelt. Toen in de Winkel van Sinkel van alles te koop was: ‘hoeden en petten en dames korsetten, drop om te snoepen en pillen om te poepen.’ Kom daar nog eens om. Dat er geen sprake was dat er ‘on line’ spullen besteld konden worden, dat pakjesdiensten ervoor zorgen voor een heen en weer tussen leverancier en de klant, dat betalingen stomweg met baar geld werden gedaan en dat de winkeliers overstapten van achter de toonbank naar de zelfbediening. Dat kassa’s nog rinkelden, dat de gulden op de markt garant stond voor een daalder, dat die echte bankbiljetten bij Enschede in Haarlem het levenslicht aanschouwden, zo ook de Nederlands postzegels. Nu zijn het grafische ontwerpers die met behulp van de computer de meest ingenieuze voorstellingen door nullen en enen tevoorschijn toveren en de wereld zodanig kunnen manipuleren dat je je eigen ogen beter niet meer kunt vertrouwen. Waardoor die ouderwetse brillenwinkels door grootheden tot op de laatste spectaculaire aanbieding, de man of vrouw van het hipste model weten te voorzien. En waarbij leeftijd een rol kan gaan spelen omtrent de korting die wordt aangeboden. En Ratelband in zijn identiteitskaart vraagt om een verjonging van zijn leeftijd, met zijn tijd is meegegaan en het gladde smoelwerk van gisteren heeft vervangen door keurig onderhouden baard(je). Gelijk Burgemeesterpiet zijn gelaat na een bezoek aan Korea een vergelijkbaar imago heeft aangemeten. Waar het echter vandaag om draait zijn die drie ander foto’s. Geschoten in het Stedelijk Museum in Amsterdam, nadat wij allereerst een stukje hadden gewandeld door de PC. Maar ook vandaag heeft dit bericht weinig om het lijf, hetgeen wel vaker voorkomt. En dat de nasi van vanavond wacht op een verantwoorde samenstelling… een kwestie van wokken en de brokken… laat ik aan wijlen Corry over!