Wel een praatje, geen plaatje!

Morgen zal het vast wel beter gaan, vandaag nog even niet, terwijl gisteren in vandaag is veranderd. Omdat ik veel de neiging heb om een dag vooruit te berichten, waardoor ik een voorschot neem op de toekomst terwijl het verleden nog steeds een open einde kent. Alhoewel, van een open einde kan nauwelijks sprake zijn gezien de toestand in de wereld en de rampspoeden die zich voltrekken. Of dit nu Nederland betreft, Duitsland dan wel de Zuidelijke Nederlanden, beekjes die in rivieren veranderen en huizen onder water zetten, er met weggespoelde automobielen vandoor gaan, campings die caravans voorbij zien drijven en dijken die op het punt van doorbreken staan, mensen meegesleurd door het water en ook de dorpen aan de rivier worden bedreigd, reddingswerkers die er alles aan doen om mensen van daken te redden, beelden die wij eerder zagen in Frankrijk een aantal jaren terug en de dalen die zich kenmerken door de meren die daar zijn ontstaan en ontredderde ouderen die heuvelopwaarts worden gebracht en ondergebracht in hotels die het verzoen aan hun gasten hebben gedaan om te vertrekken opdat de ontredderden daar van kamers en bedden gebruik kunnen maken, water dat terugtrekt en de verwoestingen die doen denken aan een uitgebroken oorlog, huizen in puin en een dodental dat oploopt en vele vermisten die mogelijk nog veel verder van huis zullen aanspoelen,

Peter R. de Vries die alle koppen van de krant haalt en het zwijgrecht dat criminelen in staat stelt om geen verantwoording voor hun daden te nemen, Cuba dat de kranten haalt, plunderingen zich zowel op het Noordelijk Halfrond als op het Zuidelijk Halfronde zich voordoen, Rutte die weer eens blijk geeft van ontzettend lange tenen en een formatie die zich kenmerkt doordat de een niet wil buigen voor de ander en dat het uiteindelijk explodeert in een barsten, ik bedoel maar… hoe wenselijk wilt u dit lezen en waar Timmermans grootschaals aan de weg timmert, zullen het Orban en consorten zijn die het Nationale gevoel weten te bestendigen.

Wel een praatje, geen plaatje en het feit dat ook mijn brug te ver verleden tijd is…