WWW
‘WIK WAAIT WEG!’, bedacht Jan terwijl ik buiten de stormvlagen riskeerde. Enig gevoel voor dramatiek valt me niet te verwijten, zeker wanneer ik vertel dat dit in de luwte van het gebouw plaatsvond. En dan heb ik het wederom over Koel 310, waar de muur vol met Graffiti en Streetart op de nominatie komt te staan om te verdwijnen. Dit voormalige pand van Schuurman zal zeker tegen de vlakte gaan en wat dan resulteert is in eerste instantie een kale, lege vlakte voor daar een nieuwe buurt zal gaan herrijzen. En waar ik vandaag gewag van ga maken is in eerste instantie die beelden van die muur. Om vervolgens nog wat andere beelden naar voren te gaan brengen, maar nog geen idee heb wat daarbij te gaan vertellen.
Want we waren vandaag met z’n zessen, drie docenten en drie studenten. Hoewel dat van die studenten moet je wat ruimer zien, en wel in de vorm dat fotografie ons gezamenlijk ‘strijdplan’ is, en wij reeds jarenlang deel uitmaken van dit illustere gezelschap. Kun je wel spreken over een gezelschap wanneer dit uit die drie laatstgenoemden wordt gevormd. Ook dit doet geen afbreuk aan het feit dat wij een meer dan genoeglijke middag mochten beleven, waarbij op een zeker moment de politiek ook nog een rol in dit geheel kreeg en dat het weer eens prettig was om elkaar fysiek te ontmoeten.
Dat Koel 310 aan de vooravond staat van die totale afbraak doet geen afbreuk aan het feit dat de beelden die gemaakt zijn, waarschijnlijk op termijn elders een rol gaan spelen…
Kaal en leeg
buiten gebruik
afgedankt
met geschiedenis en een ziel.
Oud en vol
herinneringen
voorzien van prachtige kunst
vrijheid.
Moet alles kapot en weg?
Maar voor nu (en straks de toekomst) toch nog even vastgelegd! Mooie woorden en waar de daad de overhand zal gaan hebben, zijn het juist deze woorden die de ziel naar voren brengen! Dank dus voor deez’ woorden, mijn vriend!