Ziek en geen bezoek

Ga ik enen keer op ziekenbezoek, blijkt de vogel te zijn gevlogen. Verdwaal bijkans in dat hospitaal, kom bij een balie en vraag beleefd waar de heer kan verblijven. Word verwezen naar een andere afdeling en ook daar is geen spoor van de man te vinden. Ten einde raad maar een SMS-je gestuurd, waarop hij bericht reeds thuis te resideren.

Dan gaat mijn telefoon, hoor ik even zijn naam en stem alvorens door geen bereik ergens in de ether te verdwijnen… Dan maar de stad in, naar Feijn de boekhandel, om daar een tweetal mij niet onbekende heren te treffen: Stattler & Waldorf maar dan in een andere hoedanigheid. Ik zit verlegen om een inhoudsvol bericht vandaag te gaan plaatsen. Maar dankzij deze samenloop krijgt het bericht toch nog enige vorm. Om over de inhoud maar te zwijgen.

De boekhandel stopt ermee, biedt boeken aan met een korting van 25 % en ook nu sla ik mijn slag. Bauhaus, maar dan weer in een totaal andere uitvoering dan ik reeds bezit. En omdat ik toch zo leuk bezig ben, een ander boek in de kast laten plaatsen opdat dit boek, op een zeker moment, weer uit de kast kan komen Sigmund is de naam en de tekenaar ook een niet geheel onbekende. Maar daar gaat het niet om. Wat eigenlijk mijn bedoeling was, heb ik nu acuut moeten bijstellen. En dat is eigenlijk heel plezierig.

In die zin dat ik een tweetal boekenhouders vast heb kunnen leggen, ja boekenhouders in die zin dat een overeenkomst als een toevalligheid dient te worden beschouwd. Dat zij andere namen hebben dan eerder genoemde Muppetshow figuren, ach dat doet er vandaag niet toe. Nog heel anders wordt het wanneer er plaatjes te vinden zijn van lijnB en van de man die niet alleen trapfietsen kan.

Plat in bed met een viertal gebroken ribben, een elektrische fiets aan gort en een ziekenhuis opname achter de rug. En dan te bedenken dat die twee gevulde koeken uit dat hospitaal waarschijnlijk smaakvol zullen worden genuttigd, hoewel ook daar de nodige vraagtekens bij te plaatsen zijn.