Zo een dag

Zo’n dag waarop nergens iets gebeurt en waar tegelijkertijd alles om draait. Weliswaar niet dat ik daar direct deelgenoot in ben, wel dat zaken zich voordoen die de nodige aandacht behoeven. Schoonmoeder Corry die met een ambulance vanuit Den Helder naar Alkmaar wordt vervoerd, bij de pijnpoli wordt verwacht en daarna wederom, naar het ziekenhuis in Den Helder wordt gebracht.

Dat zij enigszins de draad kwijt raakt, er gebeurt nu eenmaal van alles met haar en om haar heen, ietwat verward is en blij is dat dochter Marry haar tijdens deze reis weet af te leiden. De tandarts die zijn best doet om een verloren stuk steen in mijn monumentale gebit opnieuw te voegen. De boodschappen die ik mocht gaan halen, de nasi die werd bereid en de overmakingen die ook een deel van deze dag mede hebben weten te bepalen.

De reis naar het Ruhrgebied, vakantieplezier op termijn, een bericht van de ANWB ten aanzien van een verblijf in Brussel en de onverwachte ontmoeting. Een hugg, kon de rijst op biologische basis niet vinden . Geen verwarring, maar het had wat weg van een bekende die ik in tijden niet meer had gezien. En dat op zich, zorgt dan weer voor die tijdelijke verwarring. Aan de ene kant heel gewoon en aan de andere kant de nodige vraagtekens.

Een dag waarop Pluvius besluit om een fikse regenbui naar beneden te laten dalen, niet veel later gevolgd door een zon die probeert de tegels zo snel mogelijk droog te krijgen, een telefoon die herhaalde malen overgaat, het boek dat vraagt om gelezen te worden en een bericht dat het allemaal niet zo eenvoudig gaat als mag worden verwacht. Maar dan heb ik het weer over die andere partij, die zich ergens in West Friesland bezig houdt met zaken waar ik wederom geen bal verstand van heb. Iets met ICT en verder doe ik daar maar het zwijgen over. Zo’n dag met zo’n bericht en bij de buren valt ook al niet veel te beleven…