Zonder mij te buigen …

Spontaan. Impulsief desnoods. Dat kan ik hooguit mezelf verwijten. Dat er zo’n hausse zou ontstaan kon ik niet bevroeden, dat ik een van de eerste deelnemer was een feit, dat er een ballotage commissie in het leven geroepen zou worden en dat ik tot de afgewezenen ben gaan behoren, een van de 23, terwijl de anderen zich over het gegeven hebben gebogen, Corona kent achteraf eigen wetmatigheden en ik, ik kwam niet verder dan een Uit & Thuis.

Want uitgaan was er niet meer bij en thuis werd een verordening. En mijn frustratie?! Valt goed mee te leven, maar ik moet dit nog wel even kwijt. Wat bracht mij dit hele gedoe nu wel? Werken van Rob Komen die niet alleen als pleister te gebruiken zijn, maar mij ook enig inzicht geven in zijn doen en denken. En waar ik volstond met wat plaatjes, was hij in staat om mijn gaatjes te vullen, wat bij mij dan weer de nodige blijdschap naar voren bracht. Verkeerd ingeschat?! Ook dat zou best wel kunnen en waar ik later alsnog in de revanche ben gegaan, was de inzendtermijn verstreken. Er valt goedschiks niet noch kwaadschiks iets op aan te merken.

Het heeft een deel van mijn alleen zijn gevuld en ware het niet dat ik me over heb laten halen om mee te doen,was het mogelijk nog heel anders gaan lopen. Nu kan ik uitkijken om op termijn met Rob en Kees dat biertje te gaan nuttigen, nu is het nog niet mogelijke maar oever een tijd is ook dit gebeuren voorbij. En doe ik het vandaag met de werken van Rob, zonder mij te buigen over een kip dan wel een ei.