Zus ende Zo.

‘Kijk, het zit zo…’ ‘Maar als het zus zit , blijft zo dan ook zitten…”!’ Helaas dien ik daar vandaag het antwoord op schuldig te blijven. Want wanneer zus en zo de strijd met elkaar aangaan, bestaat de kans dat er een derde mee vandoor gaat. En die kans is vandaag hogelijk aanwezig. Het gaat immers om de compositie, het oog dat componeert en de lens die dit geheel vast probeert te leggen. Een uiterst hachelijke zaak in het kader van een opdracht. Waarbij de gelegenheid wordt geboden om er met een bepaald beeld vandoor te gaan ten nadele van de andere beelden die een poging hebben gewaagd om als eerste keus naar voren te komen. De vraag wat onder een bepaalde compositie wordt verstaan, geheel en al in het midden latend. Nu weet ik wel dat ik uit velerlei beelden een keuze heb laten passeren, dat ik toch vanmiddag maar, ten einde raad, naar de HEMA ben gegaan en met Gods wil en mijn keuze wat op knopjes heb zitten drukken, met in mijn achterhoofd ook de opdracht voor december. Ik stond erbij en keek ernaar en het moet mij van het hart dat de keuze straks wederom op een aantal oeverwegingen de kans loopt om alsnog van plaats te wisselen. Waar het de burger in de regel moed geeft, slaat bij mij eerder een vorm van wanhoop toe. Alles is nu eenmaal veranderbaar, staat klaar om andere overwegingen te wikken waardoor het wegen wederom een glansrol kan worden toebedeeld. Zo eenvoudig kan het zijn en zoveel geduld dien ik in de aankomende tijd op te gaan brengen. Om een voorbeeld te stellen, het zus en zo daar latend waar het behoort, zijn het vandaag de plaatjes die daarvoor in aanmerking komen, en waar sprake had kunnen zijn van last en ruggespraak, ook daar wens ik vandaag geen gebruik van te gaan maken. Zo eenvoudig als het in deze tekst naar voren komt, zo simpel wil ik het niet doen voorkomen. Maar ik moet wat, wanneer de ander alle ruimte biedt om daar die eigen draai, die eigen invulling aan te gaan verbinden. Waardoor een ander woord opdoemt: verbinden. Ik hoop niet dat ik vandaag enig iemand aan mij verbindt, hooguit kan mij kwalijk genomen worden dat ik geheel zelfstandig tot deze keuze ben gekomen. Waardoor mijn ego enigszins straalt, zeker gezien de niet aanwezige overtuiging waarmee ik dit bericht vandaag weet te vullen…