2 mei 2019

Negenendertig jaar geleden was 2 mei een vrijdag. Hadden wij een feessie. Was het winderig en droog, waren de tulpen in het veld nog niet van hun koppies ontdaan en stond dit huis nog in de steigers. Was werklust een onderdeel van de fotoreportage die door Wick Natzijl werd verzorgd. Waren er nog vrienden aanwezig die nu reeds lang van het toneel zijn verdwenen. Waren het de Jokers die de muziek in het Gulden Vlies verzorgden en werden wij getrakteerd op een schouwspel waar eenieder een bepaalde rol op zich had genomen. Nu zijn velen uit ons leven verdwenen, door dood te gaan dan wel dat een vriendschap ten einde is gelopen.
Geenszins de bedoeling om op dit moment de ‘balans’ op te maken, een balans dient nu eenmaal iedere dag te worden opgemaakt. Waardoor rustig kan worden aangekeken tegen een volgende dag tenminste, wanneer deze zich voordoet. Voor hetzelfde geld leg je in de nacht het loodje en komt er een kaart aan je grote teen te hangen. Mensen van alledag die zich niet direct realiseren dat de leeftijd er tegenwoordig niet meer toe doet, ondanks het feit dat agenda’s worden geraadpleegd, er afspraken op termijn worden gemaakt en vakanties vroegtijdig worden geboekt, opdat de aantrekkelijke prijs van dat moment ervoor kan gaan zorgen dat je op dat andere moment wat royaler aan het uitgeven raakt.
En dat de willekeurige prijs van een enkel biertje ervoor kan gaan zorgen dat je met twee bieren in je mik een hele week boodschappen had kunnen doen. Nog maar een ijskoude Heineken, een cocktail je je nog lang zal gaan heugen, een uitgebreide hap bij die borrel en van de weeromstuit een dagenlang verblijf op de pot, doordat je iets gegeten hebt, waarvan je de herkomst met geen mogelijkheid meer weet te achterhalen. Bij geneugten des levens horen nu eenmaal ook de nodige ongemakken.
Om over de gezondheid in het algemeen en over onze gezondheid in het bijzonder, maar te zwijgen. Op een dag als vandaag en het verleden de revue passeert, een gevulde koek bij de koffie vergezeld van een plakje cake en een gebakje voor Ria, als mogelijkheid om de feestvreugde van vandaag toch nog wat smoel te kunnen gaan geven. En vanavond een Chinees, mogelijk een vegetarische loempia of iets in die geest. En waar vanmorgen de buien een rol speelden, breekt in de middag de zon door. Ook dat heeft alles te maken met een dag als vandaag, de tweede mei in 2019. En waar de bloemen voor dit moment een wezenlijke rol inspelen!