Kunst tot de nacht: inter-met-zo.

…want het regent harder dan ik drinken kan. Het hoost. De kunst tot de nacht mag zich wederom op Pluvius verheugen. Dat neemt niet weg dat een volgende editie van dit festijn de ‘Start cultureel seizoen Alkmaar 2018-2019’, waarbij de nieuw benoemde stadsdichter Joris Brussel wederom het ongenoegen heeft om met eerder genoemde Pluvius mag gaan stoeien en daardoor weerom buiten het zonnetje wordt gehouden. Geenszins een wanklank maar het heeft er veel van weg dat de cultuur toch een beetje het bijzondere kind van dit avontuur aan het worden is. Niet denken in beperkingen schept mogelijkheden en de beelden die ik heb mogen maken, dienen als prikkel om ondanks weer en omstandigheden toch de gang naar het theater, het museum, naar de hobbyclub dan wel naar de kunstuitleen te gaan ondernemen. Was het alleen al door het feit dat waar ooit de contraprestatie een belangrijke rol in het leven van een kunstenaar speelde, dit kabinet de cultuur in het algemeen en de amateur kunst in het bijzonder geen warm hart is toegedaan. Neen, zij gaan liever voor het afschaffen van dividendbelastingen, verhogen van de BTW en om het geheel te completeren, het verhogen van accijns op de doorsnee genotmiddelen. Een kwestie van keuzes maken zoals ik van plan ben om vandaag te doen.
























even een drankje halen, van een  strootje genieten, de blik op elders richten om de volgende beelden met open ogen onder ogen te kunnen gaan krijgen…
























Maar… in de strijd omtrent de anonimiteit en ook nog in het kader van de privacy, draag ik dit bericht op aan een persoon die de naam van Esmee draagt. Ik mocht haar in Hal 25 ontmoeten en zij reed mij rond in een kruiwagen. En waar veelal de blik van de ‘gekruide’ mens gericht is op de toekomst, richtte ik mijn blik op haar, waardoor een zeker heden vandaag tot een bijzonder verleden is gaan worden.












… om te eindigen met het volgende: zij verdween als een schim… in de nacht tot de kunst.