Onsterfelijk?!

Het heeft wel wat, tenminste in mijn perceptie. Een foto waarvan je denkt : ‘wat moet ik hier nu weer van denken?!’ Wanneer ik voorstel ‘helemaal niets’, loop ik de kans dat anderen mij niet meer helemaal serieus gaan nemen. maar ook daar waag ik me aan, op een dag dat het weekend voor velen wordt ingeluid, dat de terrassen zich opmaken om naast de nodige alcoholische dranken ook nog de nodige hartige versnaperingen uit te gaan serveren. Van vlammetjes tot bitterbal, van een simpele kroket tot een frikandel desnoods en waar de nacho’s de macho’s om de oren slaan, de gesmolten kaas slikvingerend naar binnen wordt gewerkt en het weer wel een koude wind naar voren brengt edoch de zon nog steeds van zich laat horen, rokjes hoogtij vieren en wijlen Martin Bril door deze dan wel gene naar voren wordt gebracht, is de boekenweek alweer voorbij en zijn boekhandelaren bezig om hun overige restanten voor de helft van de prijs uit te venten.

Kocht een boek onder de titel: onsterfelijk. Angst en liefde tijdens corona. Van de hand van Theodor Holman. de man wordt omschreven als – angsthaas, hypochonder, kinderachtig, literair, sentimenteel, hard. artistiek, grof, satirisch, gevoelig, cabaretesk – reageerde elke dag anders. Alsof hij zodoende meende corona te bestrijden… Voor wat het waard is en voor hen die denken dat corona door Hugo en consorten voldoende bestreden is: er wachten nog ruim een miljoen vaccins te wachten op hen die zich nogmaals willen laten boosteren.

Ik pas! En wacht weer tot het weer wat beter wordt!