Wird geil…

Verruwing. Verruiging mag ook! Bloot slaat immer dood. Over de doden niets dan goed, en voor hen die van plan zijn nog lang niet ten hemel te gaan varen, vandaag een aflevering voor hen die ons straks zullen gaan ontvallen. Want ontvallen zullen zij, gewis en zeker. Waarbij ik mezelf absoluut niet uitsluit. Vandaag dus weer eens een verhaal omtrent mijn zijn en het feit dat de kapper nog even dient te wachten. Tenslotte gaat die drie procent aan verhoging nu eenmaal gepaard met een volgende aanslag op de knip. Met dank aan hen die het beste met ons voor schijnen te hebben. Laat ik nu van de weeromstuit de naam vergeten zijn van de man die het allemaal het beste met ons voor schijnt te hebben. Is er sprake van een vorm van Alzheimer light of wens ik dit nieuwe jaar te gaan beginnen met alsnog een voornemen”! Moet er niet aan denken dus doe ik dit ook niet. Het doet er feitelijk niet toe, de beloofde centen zullen dra verdwijnen in het bodemloze gat dat schatkist heet te zijn. Het is en blijft nog steeds diezelfde regeringspartij die de gulden verkwanseld heeft, de man die als een Zalm tegen de stroom in koerst en van geen beer te lijden heeft. Want de beren die ik zie zullen zich hooguit op mijn weg blijven voordoen, hetgeen mij doet hunkeren aan dat hol wat voor een huis doorgaat, de donzen deken tot aan mijn kin en de warmtegeleiders die mijn behoefte aan behaaglijkheid doen toenemen. Vandaag ben ik, hoewel lijdende aan een totaal gebrek naan inspiratie, toch maar eens gaan kijken of ik met de opdracht bloot uit de voeten kan. Wordt het, na rijp beraad, uiteindelijk een boekje: klein bloot. Met wat dubieuze teksten, te weten dat wanneer een Duitser het heeft over ‘wird geil’ dit niet overeenkomt met wordt geil. Hetgeen tot een verbetering zal gaan leiden… Toch nog een blik over de grens!