Liva, Camullici, Sicilie, Den Oever

KIJK! Zo mooi kan het leven zijn. Zo kleurrijk als een ondergaande zon Marlies met Liva en Liva met Vincent doet voorkomen. En dat op grote afstand van ons, met vele duizenden kilometers van hier. Plaatjes, praatjes van een ander deel van Europa afkomstig, Sicilie nota bene. En dan te bedenken dat wij over niet geruime tijd daar ook gaan vertoeven. In de buurt van Palermo in een AirB&B, waar de camping niet alleen de mogelijkheid heeft geboden om daar met caravan te komen staan, maar ook nog eens een geringe 9 minuten lopen om van ons kind, schoonkind en kleinkind te kunnen gaan genieten. De wetenschap dat Marlies onder deze omstandigheden gunstig gedijd, maakt het wat eenvoudiger om de afstand die zich voordoet met appjes te overbruggen, het geluid dat Liva voortbrengt geeft aan dat ook zij op haar manier van dit geheel weet te genieten. Maar wie in het hoofd van een baby zou kunnen kijken, mag zeggen wat er niet allemaal in dat hoofdje omgaat. Vooral wanneer zij weer eens als een modepop door haar ouders wordt aangekleed op een wijze die bij mij de nodige vraagtekens oproept, hoewel een verkleedpartij mij in het verleden ook geregeld is overkomen. Maar dat was op een podium in een tijdperk dat ik er genoegen in had om toneel te gaan spelen, waarbij mijn eerste glansrol als Camullici (waarschijnlijk ook een overgelopen Italiaan) mij de woorden; ‘zeg eens ouwe aardappel’ al bulderend de zaal in wierp… opdat ik toch een bepaalde verbinding met Liva in orde breng. Van het podium in ‘De jonge Prins’ in ’t Zand in Noord-Holland naar Italie is slechts een simpele gedachte in het ver. Dat Liva met mij mee heeft gereisd in Polen, een portretfoto die zich in mijn portemonnee bevindt, een ander verhaal. En dat wij gisteren met Omama Corry zo’n 160 kilometer door Noord-Holland hebben getoerd, ook dat is een eenvoudig gegeven en dat de vissersvloot in de haven van Den Oever zich uitstekend leent voor het maken van de foto’s die het einde van dit bericht zullen gaan vergezellen… Doe het er maar mee en KIJK vooral naar die eerste twee foto’s…