Basta…

Wat zal vandaag de dag gaan brengen?!

Onlusten, geweld, herdenkingen. Een weersvoorspelling, reclames en een vergeten boodschap. Een uitzondering wanneer een regel wordt overtreden, een hand die over het hart wordt gehaald. Doden en gewonden, een misvatting die de wereld uit wordt geholpen, groene en rode cijfers aan het einde van een beursdag, aandeelhouders die verliezen en gokkers die hetzelfde overkomt. Kinderen die geboren worden en elders mensen die hun laatste adem uitblazen. Crematies in besloten kring, begrafenissen idem, een ruzie die wordt bijgelegd en een ruzie die ontaardt.

Een man met een kuif en elders een man met een bloempot model als symbool van een onbegrijpelijk systeem. Een arbeider die met een houweel de aarde bewerkt, een plant die verdroogd, een boom wordt geveld en elders is het de brandende zon die zorg draagt voor een zonnesteek. Petjes die andersom worden gedragen, een klep die de ogen verbergt, het zout wat in de pap wordt gedaan, waarbij de opmerking komt dat dit het niet waard is. Althans, zeker geen verdienste.

Toespraken die worden gehouden, bedankjes die worden geuit, een vogel die opschrikt en een boommarter die probeert een eekhoorn te vangen. Het blad MAD dat nieuw leven wordt ingeblazen. En de wereld draait onverstoorbaar door. Herfst op het zuidelijk halfrond, terwijl het noordelijke deel zich opmaakt voor de zomer. Vertier en vermaak die vele festivals uit de grond laat rijzen, een karavaan die door de polders trekt en het geluk dat voorheen zo gewoon was, ook nog steeds te genieten valt.

En vanavond dat iconische beeld op de beeldbuis: een verloren helm op een strand. Vergezeld van een aantal noten: ’ta ta ta taa, íci Londres.’ Darryll F. Zanuck. De langste dag… Op een dag als vandaag komen allerlei dingen tot leven, begrijpelijk dat een ander mijn geest niet kan volgen, maar het feit dat ik schrijf geeft aan dat ik nog steeds besta! Basta…